Από τα Χανιά οι «Δρόμοι των ιστορικών καφέ» της Ευρώπης

Έγινε η ίδρυση του Συνδέσμου, που θα εγκαινιάσει τους «Δρόμους των ιστορικών καφέ» της Ευρώπης.

Ο ιδιοκτήτης του ιστορικού καφέ «Κήπος» των Χανίων Βασίλης Σταθάκης είχε την ιδέα να ιδρύσει Σύνδεσμο Ιστορικών Καφέ της Ευρώπης και οι συνάδελφοι του από Βιέννη, Παρίσι, Ρώμη, Βενετία κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις ανταποκρίθηκαν στην πρόταση του.

Έτσι την Τρίτη 8 Απριλίου έγινε στα Χανιά η ίδρυση του Συνδέσμου, που θα εγκαινιάσει τους «Δρόμους των ιστορικών καφέ» της Ευρώπης. Θα είναι ένας θεσμός όπως οι «Δρόμοι του κρασιού» και οι «Δρόμοι της Ελιάς».

Στα Χανιά βρέθηκαν ιδιοκτήτες ιστορικών καφέ της Ευρώπης που δέχθηκαν να ιδρύσουν το Σύνδεσμο, ενώ άλλοι απάντησαν θετικά μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Ανάμεσα στους ιδρυτές είναι οι ιδιοκτήτες των ιστορικών Cafe Central  Cafe Residenz, Cafe Landtmann, Cafe Sacher της Βιέννης,  Cafe Florian, στην πλατεία του Αγίου Μάρκου της Βενετίας, του Cafe Greco στην Piazza di Spagna της Ρώμης, του Deux Magots στην St. Germain des Pres στο Παρίσι, του Cafe De Flore, του Cafe Procope το Cafe de la Paix, το Cafe Foucet, των cafe της οδού Montparnasse: La Coupole, La Closerie des Lilas, Le Dome, Le Procope, La Rotonde Montparnasse και Le Select.

Η προσπάθεια υποστηρίζεται από τα υπουργεία Πολιτισμού, Τουρισμού, τον ΕΟΤ, το διαπολιτισμικό ευρωμεσογειακό κέντρο της UNESCO, την Περιφέρεια Κρήτης, το δήμο  και το Επιμελητήριο Χανίων.

Προϋποθέσεις για να υπαχθεί ένα ιστορικό καφέ στο Σύνδεσμο είναι:

• Να είναι επιχείρηση με νόμιμη άδεια λειτουργίας, που χαρακτηρίστηκε ως «καφέ» από την ίδρυσή της.

• Να μην έχει αλλάξει αντικείμενο λειτουργίας και επωνυμία καταστήματος (να μην έχει αλλάξει χρήση και επωνυμία καθ’ όλα τα έτη λειτουργίας του). Επίσης να έχει συνεχή λειτουργία από την ίδρυσή του.

• Να διαθέτει προϊόντα «φασόν» με την ετικέτα του, που προάγουν και αναδεικνύουν την κουλτούρα του συγκεκριμένου καφέ και την τοπική παράδοση.

• Το καφέ να έχει μια ιστορική διαδρομή τουλάχιστον 100 ετών και να μην έχει αλλοιωθεί η ιστορική του φυσιογνωμία και ο χαρακτήρας.

• Να έχει παράδοση και παρόν στην κοινωνική και πολιτιστική προσφορά, με διοργάνωση φιλολογικών, γαστρονομικών, καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων κύρους και ό,τι αναδεικνύει γενικά τον πολιτισμό και την κουλτούρα του χώρου και του τόπου που εδρεύει το κάθε καφέ.

Πώς «γεννήθηκε» η ιδέα

Ο Βασίλης Σταθάκης κληρονόμησε από τους προγόνους του το ιστορικό καφέ «Κήπος» που λειτουργεί στο δημοτικό κήπο των Χανίων από το 1870. Εκεί έχουν πιει το καφεδάκι τους προσωπικότητες που έχουν «σφραγίσει» τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος όπως ο Ελευθέριος και ο Σοφοκλής Βενιζέλος και ο Νίκος Καζαντζάκης. Τον Οκτώβριο του 2012 γνωστοποιήθηκε στον κ. Σταθάκη από τοπικούς φορείς πως μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι το καφέ «Κήπος» είναι μοναδικό στην Ελλάδα για την παλαιότητα και την ιστορικότητα του.

«Άρχισα να ψάχνω για τη λειτουργία ιστορικών καφέ και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης. Σκέφτηκα ότι μπορούμε να συνεργαστούμε στον πολιτιστικό, τουριστικό και τον εμπορικό τομέα» λέει ο κ. Σταθάκης.

Πράγματι η συνεργασία άρχισε, προγραμματίζεται η είσοδος του Συνδέσμου σε τουριστικούς οδηγούς, ώστε οι τουρίστες που αναζητούν την ιστορία και τον πολιτισμό κάθε τόπου να επισκέπτονται και τα συγκεκριμένα «καφέ». Θα γίνεται επίσης ανταλλαγή προϊόντων. Για παράδειγμα ένα παραδοσιακό «καφέ» της Βιέννης θα προσφέρει ελληνικό καφέ, κρητική τσικουδιά, ρακόμελο και ελληνικά κρασιά. Αντίστοιχα, το καφέ «Κήπος» θα μπορεί να πουλάει βενετσιάνικα σερβίτσια αλλά και λιχουδιές άλλων ιστορικών «καφέ».

Επίσης θα εκδοθούν άλμπουμ που θα περιλαμβάνουν φωτοαφηγήσεις για τα ιστορικά «καφέ» και γενικά θα αναπτυχθούν διάφορες δράσεις που θα συνδέουν τους παραδοσιακούς χώρους. 

Τι παθαίνει το σώμα όταν τρέφετε με fast-food

Τι παθαίνει το σώμα όταν τρέφετε με fast-food

Ο παραγωγός ταινιών Morgan Spurlock έγινε γνωστός στο αμερικανικό κοινό σαν αποτέλεσμα της ταινίας ντοκυμαντέρ που γύρισε το 2003 με τίτλο “Super Size Me”, στην οποία κατέγραψε την υγεία του καθώς κατά τη διάρκεια ενός μηνός έτρωγε φαγητό μόνο από γνωστή αλυσίδα γρήγορης εστίασης.

Ο Morgan Spurlock στην ουσία διεξήγαγε ένα αντιεπιστημονικό πείραμα χρησιμοποιώντας τον εαυτό του σαν πειραματόζωο. Έτρωγε μόνο από fast food για τριάντα μέρες, τρία γεύματα την ημέρα. Έτρωγε πάντα το γεύμα με το μεγαλύτερο μέγεθος, το super size. Και έπρεπε στο τέλος των τριάντα ημερών να έχει δοκιμάσει όλα φαγητά που υπήρχαν στο μενού τουλάχιστον μία φορά.

Πριν ξεκινήσει το πείραμα, εξετάστηκε από τρεις γιατρούς, έναν γενικό γιατρό, έναν καρδιολόγο και έναν γαστρεντερολόγο, οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι η γενική του υγεία ήταν εξαιρετική. Τον παρακολουθούσαν επίσης κατά τη διάρκεια των τριάντα αυτών ημερών για να εξασφαλίσουν ότι δεν θέτει την υγεία του σε μη αναστρέψιμες βλάβες.

Την 1η μέρα ζύγιζε 84,1 κιλά.

Την 5η μέρα πήγε στα 88 κιλά.

Την 9η μέρα άρχισε να νοιώθει καταθλιπτική διάθεση.

Την 12η μέρα πήγε στα 92 κιλά.

Την 14η μέρα ένοιωθε έντονη κούραση και ήταν αισθητά λιγότερο ενεργητικός στο σεξ – όπως η ίδια η σύντροφος του εμφαντικά επεσήμανε.

Την 18η μέρα η χοληστερίνη του πήγε 225 (από 165 που ήταν), τα κιλά του ήταν 91,6 και οι τρανσαμινάσες του – δηλαδή οι δείκτες καλής λειτουργίας του συκωτιού του – αυξήθηκαν αισθητά. Η SGOT πήγε 130 από 21 και η SGPT πήγε 290 από 21. Επίσης άρχισε να νοιώθει εξάρτηση από το φαγητό. Η σταθερή καταθλιπτική του διάθεση ανέβαινε 100% από τη στιγμή που άρχιζε να τρώει.

Την 21η μέρα είχε ένα επεισόδιο όπου ξύπνησε απότομα με αναπνευστική δυσφορία, αίσθημα παλμών και πόνο στον θώρακα. Το καρδιογράφημα του ήταν φυσιολογικό. Το ουρικό του οξύ έδειξε αυξημένο.

Τις υπόλοιπες μέρες το ανέβασμα της σκάλας προς το σπίτι του κατέληξε να είναι ένα φοβερά επίπονο έργο.

Την 30η μέρα κατέληξε να ζυγίζει 95 κιλά και το λίπος σώματος του είχε ανέβει στο 18% από 11% που ήταν αρχικά. Οι τρανσαμινάσες ανέβηκαν ακόμα περισσότερο (η ταινία δεν αναφέρει πόσο), είχε σταθερά καταθλιπτική διάθεση, ένοιωθε εξαντλημένος την περισσότερες ώρες και η σεξουαλική του ζωή ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. Είχε φλεγμονή και σκλήρυνση συκωτιού και η πιθανότητα να προσβληθεί από στεφανιαία καρδιακή νόσο είχε διπλασιαστεί.

Αμέσως μετά άρχισε δίαιτα αποτοξίνωσης.

Χρειάστηκε 8 εβδομάδες μετά την έναρξη της δίαιτας αποτοξίνωσης για να επανέλθουν η χοληστερίνη και οι λειτουργίες του συκωτιού του στο φυσιολογικό.

Χρειάστηκαν 5 μήνες για να κατέβει το βάρος του στα 86,2 κιλά και άλλοι 9 μήνες για να κατέβει στα 84,1 κιλά, από όπου είχε αρχίσει.

Ένα θέλω να επισημάνω περισσότερο από όλα: Tα κοινά φάρμακα, σαν χημικές φαρμακευτικές ουσίες έχουν την δυνατότητα κατά τη διάρκεια μιας κοινής φαρμακευτικής αγωγής να προκαλέσουν τοξίνωση στον οργανισμό και να αναγκάσουν το συκώτι να υπερλειτουργεί για να αποτοξινώσει τον οργανισμό. Όμως πόσες περιπτώσεις έχετε ακούσει από μια φαρμακευτική αγωγή να εξαντλείται τόσο πολύ το συκώτι που να καταλήγει να παρουσιάζει φλεγμονή και σκλήρυνση.

Μήπως δικαιολογούμαστε να συμπεράνουμε ότι η τοξικότητα των fast food γευμάτων τα οποία κατανάλωνε ο Morgan Spurlock ήταν μεγαλύτερη από τις κοινές φαρμακευτικές αγωγές;

Τα σχόλια και τα συμπεράσματα δικά σας.

Πηγή: ego.gr

Δείτε τις καλύτερες φωτογραφίες του κόσμου!

Μια συναρπαστικη έκθεση φωτογραφίας θα γίνει στο Λονδίνο τον επόμενο μήνα. Από την 1η έως τις 8 Μαϊου θα εκτεθούν φωτογραφίες από τους καλύτερους φωτογράφους από 4 γωνιές της Γης. 

Η έκθεση γίνεται στο πλαίσιο των βραβείων φωτογραφίας της SONY για το 2014. Οι φωτογραφίες έχουν οι περισσότερες ως θέμα την φύση και αφήνουν με το στόμα ανοικτό όσους τις βλέπουν αφού το μάτι του φωτογράφου όπως και να το κάνουμε βλέπει διαφορετικά τα πράγματα απ' ότι εμείς.

ΔΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Το ελαιόλαδο σαν συντηρητικό

  Το ελαιόδεντρο συνοδεύει τους λαούς της Μεσογείου από τα αρχαία χρόνια λόγω της ιδιότητάς του να ευδοκιμεί σε πετρώδη και άγονα εδάφη.

Η βασική ζώνη της καλλιέργειας του δέντρου είναι η περιοχή της μεσογειακής λεκάνης, που εκτείνεται από τις παρυφές της Σαχάρας έως τις λίμνες των Άλπεων προς βορά.

Έχει την ικανότητα να παράγει καρπούς κάτω από αντίξοες για άλλα δέντρα συνθήκες, δηλ. υψηλές θερμοκρασίες, ανομβρία, δυνατούς ανέμους.

Εκτός από την παραπάνω ζώνη, που καλύπτει το 90-95% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιόλαδου, η ελιά καλλιεργείται και σε άλλες ηπείρους, ιδιαιτέρα στη νότια Αμερική όπου μεταφυτεύτηκε επιτυχώς.

Η ευεργετική αξία του ελαιολάδου

Εκατοντάδες άρθρα έχουν γραφεί για την ευεργετική παρουσία του ελαιόλαδου στη διατροφή μας και έχουν αναλυθεί μέσω πολύχρονων ερευνών όλα τα βασικά συστατικά καθώς και τα μικρότερα σε ποσοστό συστατικά και η επίδρασή τους στην υγεία μας.

Οι έρευνες έχουν επικεντρωθεί:

– Στη συγκέντρωση των λιπαρών οξέων – η κυριαρχία των μονοακόρεστων συνδέεται άμεσα με την καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.

– Στη συγκέντρωση των φαινολικών ουσιών, με την έντονη αντιοξειδωτική δράση.

– Στο βιταμινικό του περιεχόμενο – η υψηλή συγκέντρωση της βιταμίνης Ε αποτελεί ένα ακόμη όπλο στην αντιοξειδωτική ασπίδα του οργανισμού μας.

– Στην παρουσία και την επίδραση του συστατικού σκουλενίου.

Αντιμικροβιακή δράση ελαιολάδου

Η πιθανότητα ότι το ελαιόλαδο έχει αντιμικροβιακή δράση έχει τεθεί από πολύ παλιά. Τη δεκαετία του ’70 έγιναν οι πρώτες έρευνες από ιταλούς ερευνητές σε κονσέρβες τόνου, όπου είχε χρησιμοποιηθεί το ελαιόλαδο σαν βασική λιπαρή ύλη. Έδειξαν μείωση της θερμοαντοχής σπορογόνων μικροβίων, με αποτέλεσμα προϊόντα με ηπιότερη θερμική επεξεργασία να διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Με την πάροδο των ετών, οι επιστήμονες κατάφεραν να προσδιορίσουν τη βασική ουσία του ελαιολάδου με αντιμικροβιακες ιδιότητες, την ελευρωπαΐνη. Πολυάριθμες έρευνες που έγιναν αργότερα επιβεβαίωσαν ότι το σύνολο των φαινολικών ουσιών του ελαιολάδου παρουσιάζει σημαντικές αντιμικροβιακές ιδιότητες απέναντι σε Listeria, Yersinia, Staphylococci. Τις ιδιότητες αυτές δεν παρουσίασαν άλλοι τύποι λαδιού.

Δυστυχώς, όμως, το φαινολικό προφίλ του ελαιολάδου που ευθύνεται για αυτή τη δράση, δεν είναι σταθερό -επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως την ποικιλία, τον βαθμό ωρίμανσης, τις κλιματικές συνθήκες καθώς και τις μεθόδους παραγωγής- ανάκτησης του ελαιολάδου. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους δεν μπορούμε να βασιστούμε στις αντιμικροβιακές ιδιότητες του ελαιολάδου για τη συντήρηση των τροφίμων, το φαινολικό-αντιμικροβιακό περιεχόμενο του οποίου διαφοροποιείται σε τέτοιο βαθμό.

Συντήρηση λαχανικών στο λάδι

Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται μια τάση για τη διατήρηση λαχανικών και διαφόρων βοτάνων σε μπουκάλια ή βάζα με ελαιόλαδο. Με τον τρόπο αυτό, μια ποικιλία προϊόντων μπορούν να παρασκευαστούν και να συντηρηθούν στην κουζίνα: σκόρδο, λιαστές ντομάτες, τσίλι, ginger, μανιτάρια, καθώς και συνδυασμοί με βότανα.

Δυστυχώς, η εμφάνιση δύο κρουσμάτων βοτουλισμού στην Αμερική τη δεκαετία του ‘80 σε προϊόντα σκόρδου σε ελαιόλαδο έθεσε σοβαρές αμφιβολίες για την ασφάλεια των σπιτικών παρασκευασμάτων. Ο βοτουλισμός είναι μια παραλυτική ασθένεια που προκαλείται από μια ομάδα νευροτοξινών που παράγονται από το βακτήριο Clostridium botulinum με άμεσες συνέπειες στην υγεία του καταναλωτή. Το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που τα διάφορα σκευάσματα τοποθετηθούν στο λάδι σε συνθήκες περιβάλλοντος. Τότε έχουμε τη δημιουργία αναερόβιων συνθηκών μέσα στον περιέκτη – με δεδομένη την υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος, το βακτήριο που βρίσκεται στα λαχανικά αναπτύσσεται και παράγει την τοξίνη.

Δυστυχώς, τα αντιμικροβιακά συστατικά του λαδιού και των βοτάνων έχουν τέτοια μεταβλητότητα (ποσοτική και ποιοτική) που δεν διασφαλίζουν την ασφάλεια αυτών των προϊόντων. Τα παρασκευάσματα όμως αυτά μπορούν να γίνουν ασφαλή με τη χρήση λεμονιού ή ξυδιού με στόχο να κατεβάσουν το pH σε βαθμό τέτοιο, ώστε να μην μπορεί να αναπτυχθεί το μικρόβιο. Η οριακή τιμή pH κάτω από την οποία είμαστε ασφαλείς είναι το 4.5. Εξαίρεση αποτελούν οι λιαστές ντομάτες, οι οποίες κατά την παραγωγή τους ξηραίνονται τόσο, ώστε το pH πέφτει στην τιμή 4, που τις καθιστά ασφαλείς και δεν χρειάζονται περαιτέρω οξίνηση.

Ο συνδυασμός λοιπόν όξινων παραγόντων και χαμηλών θερμοκρασιών για συντήρηση δημιουργεί εύγευστα μίγματα και συνδυασμούς οι οποίοι είναι ασφαλείς για χρήση στην κουζίνα μας.

Ελαιόλαδο και μέλλον

Η χρήση του ελαιολάδου, σε όποια μορφή και αν είναι αυτό, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας διατροφής, με οφέλη πολλά και αξιόλογα. Στα χρόνια που θα έρθουν, οι μελέτες θα συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν με τις ανακαλύψεις των συστατικών του ελαιολάδου και τα οφέλη τους στη ζωή μας.

Τα φυτά έχουν ψυχή, αισθάνονται, διαισθάνονται, «βλέπουν», «ακούνε», έχουν μνήμη.

 

Όλα τα φυτά έχουν ψυχή, αισθάνονται, διαισθάνονται «βλέπουν» και «ακούνε» έχουν μνήμη.

Έχουν δηλαδή όλο εκείνο το σύστημα που στον άνθρωπο ονομάζουμε «νευροφυτικό». Άλλωστε το βασικό μέρος του σώματός μας προέρχεται από τα φυτά.

Ο καθηγητής Κλήβ Μπάξτερ, που χρησιμοποιούσε τις «μηχανές της αλήθειας για να ξεσκεπάζει τους εγκληματίες, ανάμεσα στα πρώτα του πειράματα, έκανε το 1988, κι” αυτό: Έβαλε μέσα σε ένα δωμάτιο δύο φυτά. Έπειτα μέσα από το δωμάτιο, πέρασαν διαδοχικά, ξεχωριστά ο ένας από τον άλλο, πέντε βοηθοί του και ο ίδιος. Ενας από τους πέντε, χωρίς να ξέρουν οι άλλοι ποιος, διαλέ­χτηκε στην τύχη για να κομματιάσει το ένα φυτό.

Αμέσως μετά το άλλο φυτό συνδέθηκε με τη «μηχανή της αλήθειας» και οι έξι άντρες ξαναπέρασαν από μπροστά του — μέσα σ” αυτούς και ο «εγκληματίας»- που σαν βρέθηκε πάλι μέσα στο δωμάτιο, το φυτό «τρελάθηκε» από το φόβο του, και «λιποθύμησε».

Ε­τσι, μ αυτό το πείραμα ο Μπάξτερ ανακάλυψε ότι, τα φυτά, όταν νοιώθουν πως απειλούνται, φτάνουν ακόμα και μέχρι λι­ποθυμίας, για να μην πονέσουν και να σώσουν τη ζωή τους…

Εχει αποδειχτεί ότι τα φυτά συνδέονται «συναισθηματικά» με τον κηπουρό τους, που τα φροντίζει και τα περιποιείται. Κυριολεκτικά συντονίζονται μαζί του σαν ραδιοφωνικοί δέκτες. Πάνω σ” αυτό ακριβώς το θέμα έγινε ένα πολύ εντυπωσιακό πείραμα, από τον Αμερικανό ηλεκτρονικό Πήτερ Σωβίν (1986) που ασχολείται με μελέτες πάνω στην εξωαισθητική αντίληψη. Κατάφερε να κάνει ένα φυτό να του ανοίγει την καγκελόπορτα του κήπου του, όποτε αυτός πλησίαζε στο σπίτι. Φυ­σικά το φυτό «αγαπάει» τον Σωβίν και μόνον αυτόν. Επομέ­νως, «συγκινείται» με την παρουσία του, ακόμα και όταν βρίσκεται σε κάποια απόσταση. Η συγκίνηση αυτή προκαλεί μιαν ενέργεια, που συνήθως μετριέται με τις «μηχανές της αλήθειας». Ο Σωβίν, όμως, αντί να συνδέσει το φυτό με έναν απλό με­τρητή, κατασκεύασε έναν υπερευαίσθητο διακόπτη, ο οποίος θέτει σε λειτουργία το ηλεκτρικό μοτέρ, που ανοίγει την πόρτα.

Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα από πειράματα που έγι­ναν στο Ινστιτούτο Ερευνών στης Καλκούτας, ο Ντεζιντέριους Παπ γράφει:

=== Το φυτό αποκάλυψε το πιο συγκλονιστικό μυστικό του όταν ο καθηγητής Μπάζε του έκανε ερωτήσεις μέσω ραδιοτηλεγραφικών σημάτων. Τα ραδιοσήματα κατευθύνθηκαν πάνω ο” ένα σπόρο σιταριού, που βρισκόταν κάτω από τον από­λυτο έλεγχο της ρυθμιστικής συσκευής. Και είδαμε ότι ο σπό­ρος πήρε μέρος στο διάγραμ­μα!

Τον επηρέασε η ακτινοβολία. Οποτε αυτή δυνάμωνε, επιβρα­δυνόταν ο ρυθμός αναπτύξεως του σπόρου. Δηλαδή, το φυτό μπορούσε να «πιάνει» ακτινοβο­λίες, που ο άνθρωπος δεν μπο­ρεί, γιατί δεν έχει το κατάλλη­λο όργανο. Κι όχι μόνον αυ­τό. Τα φυτό σχεδόν «απαντού­σε».

Ο Μπάζε υποψιαζόταν την ύπαρξη κάποιου νευρικού συ­στήματος στα φυτά και ανακάλυψε ένα «μηχανισμό», ανά­λογο με την καρδιά που προορισμό έχει την κυκλοφορία της λύμφης.

Πολλά φυτά, γράφει ο Παπ, διαθέτουν ένα οπτικό όργανο, σε σχήμα αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Αυτή η αποκάλυψη του φυσιολόγου Χάμπερλαντ, που άφησε κατάπληκτο τον επιστημο­νικό κόσμο, με αποτέλεσμα να μη γίνεται πιστευτή, σήμερα έ­χει αποδειχτεί και δεν χωρά καμιά αμφισβήτηση. Η «σελατζινέλλα», ένα παράξενο φυτό, που ευδοκιμεί μέσα στα τροπι­κά δάση, έχει αυτό το «μάτι» και μάλιστα τώρα ευδιάκριτο, που εξουδετερώνει κάθε αμφιβολία. Ασφαλώς υπάρχουν κι” άλλα φυτά που διαθέτουν οπτικό όργανο, διαφορετικής μορφής βέβαια.

Ο Μπάζε κατάφερε ακόμη να αποδείξει ότι πολλά φυτά αντιδρούν ακόμη και σε ακτίνες που διαρκούν ελάχιστο κλάσμα του δευτερόλεπτου.

Οι σημερινές μεταλλάξεις των φυτών, ιδίως των παραγωγικών, από τον άνθρωπο επιβεβαιώνουν όλα αυτά.

ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΣΗΜΑΤΩΝ 

Μια ομάδα επιστημόνων του Νοβοσιμπίρσκ της Ρωσίας με επικεφαλής τον καθηγητή Σέϊν, απέδειξε ότι κύτταρα φυτών και ζώων μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες, με τη μορφή απειροελάχιστων φωτεινών σημάτων.

Οι επιστήμονες αυτοί έκαναν το ακόλουθο πείραμα: Εβαλαν ομοιογενή ζωικά και φυτικά κύτταρα μέσα σε δυο γυά­λινα δοχεία, χωρισμένα από ένα λεπτό διάφραγμα. Στο ένα οπό τα δύο κύτταρα χορηγήθηκε έ­νας ιός. Και τότε ο ιός άρχισε να προκαλεί «σήματα συναγερμού», σε κανονικά χρονικά διαστήματα, που μεταδίδονταν με τη μορφή απειροελάχιστων λάμ­ψεων από τα «υγιή» κύτταρα τού δεύτερου δοχείου.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Αποδείχτηκε ότι άτομα προικισμένα με εξαιρετική υπερευαισθησία, μπορούν να έχουν επίδραση στα φυτά.

Αλλά γιατί να ψάχνουμε; Δε μας φθάνει ότι τα φυτά στρέφονται προς το μέρος του ήλιου.

Αλλωστε είναι αποδεδειγμένο ότι τα φυτά «αισθάνονται» τον κόσμο γύρω τους, σαν να βλέπουν. Αν φυτέψεις μια φασολιά κοντά σε κάγκελα, και παράλληλα δέσεις ένα σπάγκο που πηγαίνει ψηλότερα, όταν θελήσει να αναρριχηθεί, δεν θα πιαστεί στα κάγκελα, αλλά στο σπάγκο που πηγαίνει ψηλότερα – κι ας βρίσκεται μακρύτερα – σαν να βλέπει (προσωπικό πείραμα).

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

Η πιο εκπληκτική διαπίστωση, που έκαναν οι επιστήμονες, έγραψε η σοβιετική επιθεώρηση «Νοβόστι», είναι ότι τα φυτά έχουν και μνήμη – ιδιότητα που χαρακτηρίζει μόνο τους ανώτερους Ζωικούς οργανισμούς, οι οποίοι διαθέτουν τε­λειοποιημένο νευρικό σύστημα. Ετσι κι αυτά υπόκεινται στο βασικό μηχανισμό των «ελεγχομένων αντανακλαστικών». Και αυτό αποδεικνύεται με το ακό­λουθο πείραμα: οι ρίζες ενός φασολιού τοποθετήθηκαν μέσα σε νερό θερμοκρασίας μηδέν βαθμών, και λίγο αργότερα, σε νερό κανονικό. Και όμως, τα «σήματα κινδύνου» που έδινε το φυτό, δεν σταμάτησαν, αμέσως μόλις βρέθηκε σε κανονικές συνθήκες. Το φασόλι «θυμόταν» ακόμη την παγωνιά και συνέχισε να συμπεριφέρεται με προφύλαξη. Διαπιστώθηκε επίσης, ότι τα αγγούρια, τα φασόλια, το σιτάρι και οι πατάτες, μπο­ρούν να θυμηθούν τέλεια τις δυσάρεστες στιγμές που πέ­ρασαν.

ΤΑ ΦΥΤΑ ΑΚΟΥΝΕ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΝ

Στην Ινδία, ο καθηγητής Σίνγκχ, του Πανε­πιστημίου του Ανομαλάϊ βεβαίωνε (1985) ότι τα φυτά είναι πολύ πιο ευαίσθητα στη μουσική από τους ανθρώπους. Διάφορα πειράματα που έκανε, τον οδήγησαν στο συμπέρασμα, ότι τα φυτά επιταχύνουν πολύ την ωρί­μανση των καρπών τους, κάτω από την επίδραση ορισμένων με­λωδιών.

Το γεγονός αυτό το έχει διαπιστώσει και ο Σκανδιναβός ειδικός επιστήμονας Κάρλ Κρίστιανσεν, που γράφει σε μελέτη του:

«Κάτω από τους ήχους ενός βιολιού, για παράδειγμα, η « Μιμόζα Πούντικα» αναπτύχθηκε και οι ρίζες της δυνάμωσαν κατά 60% πιο γρήγορα, απ όσο θα αναπτύσσονταν σε κανονικές συνθήκες. Φαίνεται ότι οι υψηλοί τόνοι είναι πιο αποτελεσματικοί από τους χαμηλούς και οι φωνές των γυναικών και των παιδιών επιδρούν ευεργετικά ενώ το αντίθετο συμβαίνει με τις φωνές των ανδρών. Ωστόσο, οι προτιμήσεις αλλάζουν από φυτό σε φυτό.

Και κάτι άλλο ακόμη: Ο κα­θηγητής Ιβάν Γκουνάρ, διευθυντής της έδρας Φυσιολογίας των φυτών, της Αγροτικής Ακαδημίας της Μόσχας, μπόρεσε να ενισχύσει, με κάποια ειδική ηλεκτρονική συσκευή τις «φωνές» των φυτών. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι ένα βλαστάρι κριθαριού «φωνάζει» όταν το βουτήξουμε μέσα σε νερό πολύ ζεστό. Αυτή είναι μια απόδειξη ότι τα φυτά έχουν νευρικό σύ­στημα και αισθητήρια όργανα, ανάλογα με εκείνα των ανώτε­ρων Ζωικών οργανισμών.

Αλλωστε ίσως έχουμε ακούσει γεωργούς να λένε ότι «ακούνε» τις φωνές των φυτών, και το χυμό που τρέχει μέσα τους – κάτι τέτοιο έγραφαν τα παλιά αναγνωστικά βιβλία.

Τέλος να πούμε ότι ακόμη και τα κομμένα άνθη αντιδρούν ανάλογα – όσο είναι τρυφερά – στον ανθρώπινο μαγνητισμό. Αν το άτομο που τάχει τα καλοδέχτηκε τότε διατηρούνται περισσότερο τρυφερά, αν τα πήρε με άρνηση, ή αδιάφορα, τότε μαραίνονται πιο γρήγορα.

Ακόμη και στη μακρινή αρχαιότητα ο Εμπεδοκλής, ο Αριστοτέλης και άλλοι πίστευαν ότι τα φυτά έχουν ψυχή.

ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ Δημοσιογράφος- ερευνητής

Στόματα φυτών

Οι πράσινοι εταίροι των ζωικών οργανισμών πάνω στον πλανήτη, τα φυτά, έχουν αναπτύξει -μεταξύ άλλων «ευφυών μηχανισμών»- και κάποια ειδικά ανοίγματα στην επιφάνεια των φύλλων και των πράσινων τμημάτων των βλαστών τους, τα στόματα. Μέσα απ” αυτά τα ζωντανά, ελεγχόμενα ανοίγματα γίνεται η αναπνοή και η απαραίτητη για τη φωτοσύνθεση ανταλλαγή αερίων. Μέσα απ” αυτά απομακρύνεται επίσης στην ατμόσφαιρα και μια μεγάλη ποσότητα νερού με τη μορφή των υδρατμών κατά τη λειτουργία της διαπνοής. Όταν οι συνθήκες του περιβάλλοντος είναι δύσκολες (ξηρασία, πολλή ζέστη), τότε τα στόματα κλείνουν προστατεύοντας το φύλλο από την αφυδάτωση. Φυσικά, τότε σταματάει και η φωτοσύνθεση, αφού το διοξείδιο του άνθρακα δεν μπορεί να μπει στο φύλλο αλλά ούτε και το οξυγόνο μπορεί να βγει απ” αυτό.

Τα στόματα, λοιπόν, είναι «ζωντανά» ανοίγματα που ελέγχουν την είσοδο και την έξοδο αερίων στο φύλλο, αλλά κυρίως ελέγχουν τις απώλειες του νερού. Αυτό το καταφέρνουν χάρη σε δύο εξειδικευμένα κύτταρα που έχουν. Τα κύτταρα, ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος, ανοίγουν ή κλείνουν το μεταξύ τους χώρο -το στοματικό πόρο-, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο, δεξιά.

Όπως γίνεται φανερό, τα στόματα έχουν λόγο ύπαρξης στα υπέργεια μέρη του φυτού Θεωρείται πολύ φυσικό -και μέχρι πρότινος ήταν αποδεκτό- ότι στη ρίζα δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν στόματα. Αίφνης, όμως, κάποιο από τα θαυμαστά μεσογειακά φυτά έδειξε ότι οι κανόνες έχουν τις εξαιρέσεις τους.

Στο Εργαστήριο Βοτανικής του Πανεπιστημίου Αθη­νών το ενδιαφέρον μιας επιστημονικής ομάδας είχε εστιαστεί στις προσαρμογές των μεσογειακών φυτών και ειδικότερα σ” αυτές του ριζικού τους συστήματος. Μελετώντας τις ρίζες της χαρουπιάς, διαπίστωσαν ότι κάτι παράξενο συμβαίνει. Ηταν δυνατόν; Κι όμως, υπήρχαν στόματα στη ρίζα. Η σημαντική αυτή ανακάλυψη δημοσιεύτηκε ταχύτατα σε διεθνούς κύρους έντυπα, ενώ απασχόλησε ιδιαίτερα και το βρετανικό ημερήσιο Τύπο. Ένας Άγγλος ειδικός ρώτησε μάλιστα με χιούμορ: «Τελικά πώς τα κατάφεραν οι Έλληνες κι έβαλαν στόματα εκεί κάτω;»! Ο λόγος για τον οποίο τα στόματα υπάρχουν στη ρίζα αυτού του φυτού καθώς και η λειτουργικότητα τους αποτελούν αντικείμενο έρευνας. Φαίνεται μάλιστα ότι μας περιμένουν κι άλλες ακόμα εκπλήξεις.

Φυτά και αύρα

Η αύρα υφίσταται στο ανθρώπινο, το ζωικό και το φυτικό βασίλειο, δηλαδή σε κάθε πηγή ζωής. Κάθε οργανισμός εκπέμπει αυτό το τόσο περίεργο «φως» που επιστημονικά θα μπορούσε να αποκαλείται ακτινοβολία ενέργειας. Κανείς μας δεν έχει συναίσθηση αυτής της ακτινοβολίας που ο ίδιος εκπέμπει, μπορούμε ωστόσο κάποιες φορές να νιώσουμε το φαινόμενο αυτό, χωρίς όμως να το δούμε. “Οτιδήποτε εκπέμπουμε από μέσα μας ως συναίσθημα, ευτυχία, χαρά, ικανοποίηση, θλίψη και πολλά άλλα συναισθήματα, σχηματίζει την ανάλογη αύρα, η οποία όπως είπαμε δεν είναι ορατή με γυμνό μάτι.

Το 1936, ο Otto Rahn έγραψε στο βιβλίο του «Η αόρατη ακτινοβολία των οργανισμών» ότι η αύρα αποτελείται από πολύ λεπτές υπεριώδεις ακτινοβολίες, οι οποίες γίνονται αντιληπτές μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. O Rahn ανακάλυψε επίσης ότι μόνο ο κερατοειδής χιτώνας μας είναι ικανός να συλλάβει τέτοιες ακτινοβολίες. Οι θεωρίες του Kahn βρήκαν στη συνέχεια την απόδειξή τους μέσα στα περίφημα πειράματα που έγιναν με τη μέθοδο της φωτογραφίας Kirlian.

Το ειδικό αυτό σύστημα φωτογράφησης ανακαλύφθηκε τελείως τυχαία από τον Seymyon Kirlian το 1949. Η μέθοδός του επέτρεπε να φωτογραφηθεί η αύρα ενός φυτού ακόμα και αν κάποια από τα φύλλα του είχαν προηγουμένως κοπεί. Η αύρα φαινόταν στη θέση των φύλλων που έλειπαν, «περιβάλλοντάς» τα σαν να βρίσκονταν ακόμα εκεί ! Ο Kirlian δούλευε για τους Ρώσους, προσπαθώντας τη συγκεκριμένη στιγμή να επιδιορθώσει κάποια μηχανήματα ανίχνευσης ηλεκτρισμού. Επιδιορθώνοντας ηλεκτρόδια που είχε τοποθετήσει σε κάποιον εθελοντή που είχε βάλει να καθίσει σε μια καρέκλα, διαπίστωσε έκπληκτος ότι παράξενα φώτα εκπέμπονταν από τη μεριά της καρέκλας.

Από τη φύση του περίεργος για κάθε τι που συνέβαινε γύρω του, ο Kirlian φωτογράφησε το παράξενο αυτό φαινόμενο και με τον τρόπο αυτό κατάλαβε ότι οι ακτινοβολίες κάποιων μορφών ενέργειας μπορούσαν να αποτυπωθούν στο φωτογραφικό φιλμ. Έκτοτε, η μέθοδος Kirlian χρησιμοποιείται ευρέως για εργαστηριακούς πειραματισμούς. Έτσι ακριβώς έγινε εφικτό να μελετηθεί από κοντά το φαινόμενο της Αύρας.

Οι εκπομπές φωτός που συνθέτουν την αύρα και που βγαίνουν από κάθε ζωντανό οργανισμό, συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα κι όταν το σώμα που τις παρήγαγε φεύγει από τη συγκεκριμένη περιοχή. Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι δείχνουν να «νιώθουν» τις δονήσεις ενέργειας που προέρχονται από αυτές τις εκπομπές. Στα φυτά και τα ζώα, το χάρισμα αυτό είναι πολύ διαδεδομένο.

Στοιχεία από: 

http: koutouzis.gr

botanologio.blogspot.gr

enneaetifotos.blogspot.gr

Μάρτιος: Άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

Μάρτιος: Άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

Άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας

Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Γάλλιο-Galium aparine

Ζοχός-Sonchus oleraceus

Καρότο άγριο-Daucus carotas

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum

Λάπαθο-Rumex sp.

Ξινολάπαθο-Rumex sp.

Μάραθος-Foeniculum vulgare

Μολόχα-Malva silvestris

Μποράντζα-Borago officinalis

Πεντάνευρο-Plantago major

Πεντάνευρο το λονχοειδές-Plantago lanceolata

Ραδίκι κιχώριο-Cichorium intybus L.

Ραπανίδα-Raphanus raphanistrtum L.

Σέσκλο-Beta-vulgaris

Σινάπι(λαψάνα)-Sinapis alba L.

Σιναπόβρουβα-Brassica nigra L.

Σκόρδο άγριο-Allium sativum

Σπαράγγια-asparagus-apbyleus

Τραγοπώγων ο πρασόφυλλος-Tragopogon porrifolius

Τσουκνίδα-Urtica dioica

Χηροβότανο-Helminthotheca echioides L.