Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016


Νέο ΕΣΠΑ με επιδότηση 50.000 ευρώ



Επιδότηση έως 50.000 ευρώ σε πτυχιούχους Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης παρέχει... πρόγραμμα του ΕΣΠΑ 2014-2020 για την έναρξη-υποστήριξη επαγγελματικής δραστηριότητας συναφούς με την ειδικότητά τους σε αυτοτελή επαγγελματικό χώρο.

Η δράση με τίτλο «Ενίσχυση της αυτοαπασχόλησης πτυχιούχων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης» καλύπτει όλη τη χώρα και ανοίγει για υποβολή αιτήσεων στις 8 Μαρτίου. Στο πλαίσιο του προγράμματος ενισχύονται, στο 100% της επιλέξιμης δαπάνης, έργα με συνολικό προϋπολογισμό από 5.000 έως 25.000 ευρώ. Ποσό που μπορεί να αυξηθεί εάν η πρόταση υποβάλλεται από συνεργατικό σχήμα. Στην περίπτωση συνεργασίας δύο δικαιούχων, ο συνολικός προϋπολογισμός του επιχειρηματικού σχεδίου έχει «οροφή» τις 40.000 ευρώ, ενώ στην περίπτωση συνεργασίας τριών ή περισσότερων δικαιούχων τις 50.000 ευρώ σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο.

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Αξιοποιούνται αυτούσια ή δευτερογενώς

«Θησαυρός» τα αρωματικά φυτά της Ελλάδας

«Θησαυρός» τα αρωματικά φυτά της Ελλάδας

Η ρίγανη, το θυμάρι, το θρούμπι, το φασκόμηλο, ο γλυκάνισος, ο μάραθος, το χαμομήλι, η δάφνη, η μέντα, ο δυόσμος, το φλησκούνι, η λεβάντα, το μελισσόχορτο, το τσάι βουνού, η μαντζουράνα, ο βασιλικός, η εχινάκεια, το δενδρολίβανο, ο δίκταμος, η καλέντουλα, η λουΐζα, ο κρόκος κοζάνης, η μαστίχα Χίου είναι αυτά που φύονται στη χώρα μας

Τα Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά (ΑΦΦ) της Ελλάδας αποτελούν ένα πραγματικό θησαυρό, που μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί όσο πρέπει, τονίζει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μόσχος Πολυσίου, ομότιμος (από πέρυσι το φθινόπωρο) καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής του Ανθρώπου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όπως λέει, «έχουμε ένα συγκριτικό και πολύτιμο πλεονέκτημα ως χώρα σε αυτά τα φυτά. Πρέπει να τα εκμεταλλευθούμε συστηματικά και να μην εισάγουμε αντίστοιχα ξένα προϊόντα». «Ο πολύς κόσμος δεν υποψιάζεται ότι τα αιθέρια έλαια κοινών φυτών μπορεί να έχουν τέτοιες χρήσιμες ιδιότητες, τόσο αμυντικές έναντι των ασθενειών των φυτών, όσο και γενικότερα αντιμικροβιακές» προσθέτει.

Ο κ.Πολυσίου, μαζί με τη συνεργάτη του στο πανεπιστήμιο δρα Δήμητρα Δαφερέρα, για δεύτερη συνεχόμενη φορά περιλήφθηκαν φέτος από τον διεθνή οργανισμό Thomson Reuters στους ερευνητές των οποίων οι δημοσιεύσεις είχαν την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως (ανάμεσα σε 3.000 ερευνητές από όλο τον κόσμο, η λίστα περιλάμβανε επτά της Ελλάδας για το 2015).

Λίγο μετά τη νέα διάκριση, το ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ κάλεσε για πρώτη φορά την ομάδα του κ.Πολυσίου να συζητήσουν για πειράματα που θα μπορούσαν να κάνουν, ώστε να δοκιμάσουν τη δράση των ΑΦΦ εναντίον των ιών.

Ο Μόσχος Πολυσίου γεννήθηκε το 1948 στο ακριτικό χωριό Πύθιο του Έβρου. Όταν έβγαλε το Λύκειο, ακολούθησε τους μετανάστες γονείς του στο Βέλγιο και σπούδασε Χημεία -με υποτροφία του βελγικού υπουργείου Παιδείας- στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, από όπου πήρε το διδακτορικό του το 1976. Επέστρεψε στην Ελλάδα και δίδαξε στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών (μετέπειτα Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), όπου έγινε καθηγητής το 1998. Υπήρξε για χρόνια διευθυντής του Εργαστηρίου Γενικής Χημείας, πρόεδρος του Τμήματός του, καθώς και αντιπρύτανης. Έχει γράψει δύο βιβλία και πολυάριθμες ερευνητικές εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχοντας ενδιατρίψει στα ελληνικά φυτά.

Η κα Δαφερέρα έκανε το διδακτορικό της υπό την επίβλεψη του κου Πολυσίου, με τον οποίο έκτοτε συνεργάσθηκε ως ΕΔΙΠ (Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό). Πολλές από τις δημοφιλείς διεθνείς επιστημονικές δημοσιεύσεις για τα ΑΦΦ συνυπογράφονται και από τους δύο. Η ομάδα τους, που περιλαμβάνει και άλλους ερευνητές, είναι η πρώτη που ξεκίνησε τη συστηματική μελέτη των ΑΦΦ στη χώρα μας.

Οι ελληνικές έρευνες για τα ΑΦΦ, ιδίως για τα αυτοφυή, προσελκύουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον από πολλές χώρες, τόσο ανεπτυγμένες, ιδίως στη Γαλλία με την εκτεταμένη γεωργία της, όσο και σε αναπτυσσόμενες χώρες της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, καθώς και της Ανατολικής Ευρώπης. Ο λόγος είναι ότι αρκετά ΑΦΦ έχουν αντιμικροβιακή, αντιοξειδωτική και πιθανώς αντικαρκινική δράση, ενώ γενικότερα θεωρούνται ότι προστατεύουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

Στα γνωστότερα ΑΦΦ της χώρας μας ανήκουν η ρίγανη, το θυμάρι, το θρούμπι, το φασκόμηλο, ο γλυκάνισος, ο μάραθος, το χαμομήλι, η δάφνη, η μέντα, ο δυόσμος, το φλησκούνι, η λεβάντα, το μελισσόχορτο, το τσάι βουνού, η μαντζουράνα, ο βασιλικός, η εχινάκεια, το δενδρολίβανο, ο δίκταμος, η καλέντουλα, η λουΐζα, ο κρόκος κοζάνης, η μαστίχα Χίου κ.α. Παράλληλα, στη χώρα μας έχουν αρχίσει -εκτός από τις παραδοσιακές- και βιολογικές καλλιέργειες περίπου 15 τέτοιων φυτών.

Τα φυτά αυτά αξιοποιούνται ποικιλοτρόπως, είτε πρωτογενώς (αυτούσια), είτε δευτερογενώς (οι δραστικές ουσίες τους ή μεταβολίτες τους ως αιθέρια έλαια και υδατικά εκχυλίσματα), για ροφήματα, διαιτητικά συμπληρώματα, λειτουργικά τρόφιμα, φάρμακα (ομοιοπαθητικά, φυτικά φάρμακα, φυσικά αντιβιοτικά και άλλα), φυτοφάρμακα, εντομοαπωθητικά, καλλυντικά, έλαια αρωματοθεραπείας κλπ.


   Ακολουθεί η συνέντευξη:

   ΕΡ: Πώς νιώθετε που είστε ξανά στη λίστα των Ελλήνων ερευνητών με την μεγαλύτερη επιρροή στις επιστημονικές δημοσιεύσεις διεθνώς;
   Μ.Π.: Η ευχαρίστηση ήταν μεγάλη ακριβώς επειδή ήταν η δεύτερη φορά. Η εργασία πάνω στα ΑΦΦ έγινε με αφορμή το διδακτορικό της κας Δαφερέρα, όπου στο εργαστήριό μας δοκιμάσαμε τις βιολογικές ιδιότητες των αιθέριων ελαίων οκτώ κοινών αρωματικών φυτών.
   Δ.Δ.: Είναι πράγματι μεγάλη τιμή για εμάς, που για δεύτερη φορά είμαστε στη λίστα. Η διαφορά από πέρυσι είναι ότι το γεγονός αυτό έγινε φέτος περισσότερο γνωστό στο ευρύτερο κοινό. Η συμπερίληψη σε αυτή τη λίστα βοηθά έναν ερευνητή, τού δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσει, γιατί είναι ένα επισφράγισμα μιας δουλειάς που έχει βγει με κόπο όλα αυτά τα χρόνια.
   ΕΡ: Από πότε υπάρχει τόσο ενδιαφέρον για τις έρευνές σας;
   Μ.Π.: Η διάκρισή μας αφορά μια σειρά πολλών σχετικών ερευνών για τα ΑΦΦ ήδη από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζουν να προσελκύουν το ενδιαφέρον.
   ΕΡ: 'Αρα μπορεί να διακριθείτε και του χρόνου..
   Μ.Π.: Βεβαίως, δεν αποκλείεται, γιατί συνεχίζουμε με τον ίδιο ρυθμό τις έρευνές μας. Τα φυτά που μελετάμε, ευδοκιμούν σε πολλές χώρες της Μεσογείου και όσες έχουν αντίστοιχο κλίμα. Αφορούν έναν εύκολο τρόπο να πάρεις το υλικό αυτών των φυτών μέσα από απόσταξη ή εκχύλιση και να το εφαρμόσεις είτε στα ζώα, είτε στα φυτά. Οι περισσότερες ετεροαναφορές στο έργο μας προκύπτουν κυρίως απο ερευνητές χωρών, οι οποίοι ψάχνουν τέτοια προϊόντα. Όλη η λεκάνη της Μεσογείου δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον, ιδίως οι αραβικές, αλλά και η Γαλλία, η Ισπανία και πιο πρόσφατα οι χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι βιομηχανικές χώρες όμως θέλουν τα ΑΦΦ για άλλα πράγματα, όπως αφεψήματα για ανθρώπους.
   ΕΡ: Παρόμοια έρευνα γίνεται και αλλού στην Ελλάδα;
   Δ.Δ.: Υπάρχει σημαντική έρευνα πλέον για τα ΑΦΦ και σε άλλα ελληνικά πανεπιστήμια. Συνολικά, περίπου 20-30 Έλληνες ερευνητές ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο.
   ΕΡ: Εσείς στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο γιατί ξεχωρίσατε;
   Μ.Π. Αν και πριν από εμάς προηγήθηκαν άλλοι, ήμασταν οι πρώτοι που ασχοληθήκαμε πιο εντατικά με τα φυτά αυτά. Οι δικές μου εργασίες για τον κρόκο Κοζάνης τον ανέδειξαν πριν από 30 χρόνια και βοήθησαν να καθιερωθεί ως ο καλύτερος ποιοτικά παγκοσμίως. Βοηθήσαμε γενικότερα στην ελληνική επικράτεια τους Συνεταιρισμούς, οι οποίοι ασχολούνταν με τα ΑΦΦ. Εκείνα τα πρώτα χρόνια, δεν ήσαν πολλοί που είχαν ασχοληθεί.
   Δ.Δ. Η έρευνά μας δεν ήταν μοναδική, αλλά ήταν από τις πρώτες που «πάντρεψε» τη χημεία με τη γεωπονική εφαρμογή. Μελετήσαμε τα αιθέρια έλαια και εκχυλίσματα σε βάθος, αναλύοντας τους μεταβολίτες στη σύσταση και ποιότητά τους. Και, στη συνέχεια, δείξαμε ποιά αποτελέσματα θα μπορούσε να έχει αυτή η γνώση. Αυτό ήταν κάτι που άρεσε στο γεωπονικό πεδίο. Δεν είναι μια στείρα έρευνα μεμονωμένη μόνο στη χημική ανάλυση ή στη γεωπονική εφαρμογή, αλλά συνδυάζει και τα δύο.
   Μ.Π.: Για παράδειγμα, πήραμε το αιθέριο έλαιο της ρίγανης και το δοκιμάσαμε στο εργαστήριο για να δούμε ποιούς φυτοπαθογόνους μικροοργανισμούς μπορούμε να καταπολεμήσουμε με αυτό στα αμπέλια, στα εσπεριδοειδή κ.α. Και είναι σημαντικό ότι ο μικροοργανισμός δεν μπορεί να αναπτύξει ανθεκτικότητα απέναντι στο αιθέριο έλαιο, όπως συμβαίνει με τα κοινά φυτοφάρμακα. Διαπιστώσαμε μάλιστα ότι το έλαιο της ρίγανης είναι ευρέος φάσματος στη δράση του κατά των μικροοργανισμών.
   ΕΡ: Είναι ο τομέας των ΑΦΦ προνομιακός για να διακριθεί ένας Έλληνας ερευνητής;
   Δ.Δ.: Δεν ξέρουμε αν είναι προνομιακός, είναι όμως άμεσα εφαρμόσιμος και έχει άμεσο πρακτικό ενδιαφέρον. Όλος ο κόσμος αναζητά κάτι που να καταπολεμά τους μικροοργανισμούς. Η έρευνά μας λύνει πρακτικά, απλά, καθημερινά προβλήματα.
   Μ.Π. Κάτι σημαντικό είναι ότι σε άλλες χώρες τα ΑΦΦ δίνουν αυτούς τους δευτερογενείς μεταβολίτες σε ποσοστό 1%, ενώ στην Ελλάδα χάρη στο κλίμα της το αντίστοιχο ποσοστό φιάνει το 7%. Η ελληνική φύση είναι ένα έτοιμο «εργοστάσιο», κάτι που ευνοεί και τον έλληνα ερευνητή.
   ΕΡ: Πόσα είναι τα ΑΦΦ στην Ελλάδα και πόσα έχουν μελετηθεί;
   Μ.Π.: Η Ελλάδα έχει γύρω στα 6.000 τέτοια φυτά, εκ των οποίων περίπου τα 1.700 είναι δικά μας, δηλαδή ενδημικά. Από αυτά, έχουμε μελετήσει μόνο 20-30, δηλαδή ένα ελάχιστο ποσοστό. Μάλιστα το κάθε φυτό, ανάλογα με την περιοχή, έχει διαφορετικό χημειότυπο. Για παράδειγμα, το τσάι του βουνού διαφέρει από βουνό σε βουνό και κάτι παρόμοιο συμβαίνει με το θυμάρι, το θρούμπι ή την κάππαρη. Γι' αυτό, στοχεύουμε να μελετήσουμε τα υπο-είδη κάθε φυτού ανά περιοχή.
   ΕΡ: Είναι αλήθεια ή υπερβολή ότι ορισμένα ΑΦΦ έχουν και αντικαρκινικές ιδιότητες; Έχει αυτό αποδειχθεί επιστημονικά;
   Μ.Π.: Έχουμε μελετήσει κυρίως την αντικαρκινική δράση του κρόκου σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων, σε συνεργασία με εξειδικευμένο εργαστήριο της Γαλλίας. Αποδείχθηκε ότι τα κύρια συστατικά του κρόκου σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα. Υποψιαζόμαστε ότι τα περισσότερα ΑΦΦ έχουν έμμεσα αντικαρκινική ιδιότητα, πέρα από την κυρίως αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση τους, καθώς καταπολεμούν το οξειδωτικό στρες και τις ελευθερες ρίζες.
   Πρόσφατα -μετά τη νέα μας διάκριση- μάς προσέγγισε το ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ για να εξετάσουμε από κοινού ποιά πειράματα θα μπορούσαμε να κάνουμε σε οργανισμούς (in vivo), αναφορικά με τη δράση των συστατικών των ΑΦΦ κατά των ιών. Είναι η πρώτη φορά που μας καλούν για κάτι τέτοιο. Έχουμε ήδη κάνει δημοσιεύσεις για την καταπολέμηση μέσω ΑΦΦ των κουνουπιών που είναι φορείς ασθενειών. Έως τώρα όμως δεν έχουμε κάνει μελέτες για την πιθανή αξιοποίηση των ΑΦΦ στην ιατρική.
   ΕΡ: Μήπως πάντως είναι κάπως πρόωρος ο όρος Φαρμακευτικά Φυτά;
   ΑΠ: Έχετε δίκιο. Κάθε φορά που επισκέπτομαι τη Φαρμακευτική Σχολή, τονίζω ότι αυτά τα προϊόντα περισσότερο λειτουργούν για την πρόληψη. Δεν έχουμε φθάσει ακόμη να συζητάμε για πιθανή θεραπευτική δράση των φυτών αυτών, με τη χρήση υψηλών δόσεων. Πρέπει να προηγηθούν πειράματα σε ζώα και στον ίδιο τον άνθρωπο. Όμως, προληπτικά, χάρη στην αντιοξειδωτική δράση τους, είναι δεδομένο ότι προστατεύουν τα κύτταρά μας.
   ΕΡ: Πόσο διαδεδομένες είναι οι γεωργικές καλλιέργειες των ΑΦΦ στην Ελλάδα;
   Μ.Π. Σε κάθε νομό της χώρας μας υπάρχουν τουλάχιστον τρεις-τέσσερις συνεταιρισμοί ή ομάδες καλλιεργητών, γύρω στα 30-40 άτομα ανά νομό. Υπάρχουν ελληνικές φαρμακευτικές και άλλες εταιρίες (Λαβιφάρμ, Κορρές, Apivita κ.α.) που απορροφούν ένα μέρος αυτής της παραγωγής για διάφορα προϊόντά τους. Σε πολύ μικρές ποσότητες εξάγονται και στο εξωτερικό, όμως οι εισαγωγές τέτοιων φυτών είναι πολύ μεγαλύτερες. Οι πιο οργανωμένοι και καθετοποιημένοι παραγωγοί ΑΦΦ στην Ελλάδα, που κάνουν και εξαγωγές, είναι οι κροκοπαραγωγοί και οι μαστιχοπαραγωγοί.
   ΕΡ: Είστε ικανοποιημένος από την πρακτική εφαρμογή και εμπορική αξιοποίηση της έρευνάς σας πάνω στα ΑΦΦ;
   Μ.Π.: Το επόμενο βήμα δεν έχει γίνει ακόμη. Δυστυχώς στις λίγες προσπάθειες μεταποίησης που γίνονται, π.χ. για την απόσταξη αιθέριων ελαίων, δεν μας συμβουλεύονται εκ των προτέρων για να γίνει σωστή δουλειά, αλλά έρχονται εκ των υστέρων, όταν το προϊόν τους δεν είναι ποιοτικό, για να μπαλώσουμε τα πράγματα.
   Χρειάζεται ένα σχέδιο εθνικής στρατηγικής και συνεννόησης, ώστε κάθε περιοχή να επικεντρωθεί στα δικά της αρωματικά φυτά, στα οποία πλεονεκτεί , προκειμένου να φθάσει μέχρι την μεταποίησή τους και να έχει επίσης κάποιες επαρκείς ποσότητες για να εξάγει. Το Υπουργείο Γεωργίας πρέπει να αναλάβει τον συντονισμό της όλης προσπάθειας. Έχει αρχίσει δειλά-δειλά να ασχολείται και με αυτό το θέμα, καθώς μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν καν επιδοτήσεις γι' αυτά τα προϊόντα.
   Είναι επίσης σημαντικό να γίνει σε κάθε περιοχή η κατάλληλη εκπαίδευση των γεωπόνων στα ΑΦΦ. Οι γεωπόνοι παίζουν ρόλο-κλειδί και πρέπει να αναδείξουν συστηματικά αυτά τα φυτά και να είναι δίπλα στους παραγωγούς, από την καλλιέργεια ως τη συσκευασία.
   ΕΡ: Έρχονται ελληνικές εταιρείες στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο για να ζητήσουν από εσάς συνεργασία στην έρευνα;
   Μ.Π.: Δυστυχώς όχι. Μάλλον έχουν καλομάθει να περιμένουν τις έρευνες να διεξαχθούν με εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, και να μην βάλουν οι ίδιες δικά τους χρήματα.
   ΕΡ: Μήπως επαναπαύεστε κι εσείς στα κονδύλια των ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων όπου συμμετέχετε;
   Μ.Π. Δεν είναι καθόλου επανάπαυση. Πρόκειται για πολύ ανταγωνιστικά προγράμματα, προκειμένου να καταφέρει να συμμετάσχει κανείς. Θα θέλαμε πάντως πραγματικά να συνεργαστούμε με εταιρείες για εφαρμογές της έρευνάς μας. Στο Γεωπονικό προσπαθούμε να είμαστε ανοιχτοί στον ιδιωτικό τομέα. Πιο εύκολα μέχρι στιγμής συνεργαζόμαστε με τους Συνεταιρισμούς, αν και μάς λένε συνεχώς ότι έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, οπότε ουσιαστικά προσφέρουμε δωρεάν τη συνεργασία μας. 

Γερμανοί και Βούλγαροι μας «κλέβουν» τη μαλοτήρα


germanoi-kai-voulgaroi-mas-klevoun-th-malotira

Τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με το μέλλον της μαλοτήρας -αυτού του μοναδικού τσαγιού του βουνού της Κρήτης- έκρουσε μιλώντας στη Ν.Τ. ο Διδάκτωρ Γεωπονίας Κώστας Οικονομάκης, ο οποίος ήταν πρωτοπόρος στο Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων στην έρευνα για την καλλιέργεια των αρωματικών-φαρμακευτικών φυτών. Όπως εξηγεί ο Δρ. Οικονομάκης πρόσφατα η μαλοτήρα ξεκίνησε να καλλιεργείται από Γερμανική Φαρμακοβιομηχανία σε φυτείες στην Βουλγαρία.

Όλα ξεκίνησαν όταν Γερμανοί ερευνητές εντόπισαν σε τρία ελληνικά τσάγια του βουνού της οικογένειας sideritis (ανάμεσα τους και στη μαλοτήρα sideritis syriaca) κάποια συστατικά που έχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα στη θεραπεία της άνοιας και την ενίσχυση της μνήμης.


Η Γερμανική Φαρμακοβιομηχανία που θέλει να παράξει σχετικό σκεύασμα με βάση τα τρία αυτά τσάγια του βουνού -θέλοντας να εξασφαλίσει επάρκεια αλλά και χαμηλές τιμές στην πρώτη ύλη- πήγε στην Βουλγαρία και ανέπτυξε φυτείες.
Όπως προειδοποιεί ο Δρ. Οικονομάκης αν ευδοκιμήσουν τελικά οι φυτείες αυτές στη Βουλγαρία σε μερικά χρόνια κανείς δεν αποκλείει εξαιτίας της ανταγωνιστικής τιμής της η μαλοτήρα από τη Βουλγαρία να κατακλύσει τις αγορές και ακόμα και στην Κρήτη να πίνουμε εισαγόμενη Βουλγάρικη μαλοτήρα.

Παράλληλα σημείωσε ότι: “Δυστυχώς η χώρα μας είναι ξέφραγο αμπέλι και κανείς ουδέποτε ασχολήθηκε με το να πατεντάρει το γενετικό υλικό των αρωματικών-φαρμακευτικών φυτών. Έτσι όποιος θέλει από γειτονικές χώρες μπορεί να πάρει τα μοναδικά ενδημικά αρωματικά φυτά της Ελλάδας, να τα καλλιεργήσει και να τα εκμεταλλευθεί. Έτσι φτάσαμε για παράδειγμα η Ελληνική ρίγανη να χαθεί και να καλλιεργείται κατά κόρον στην Τουρκία και στη συνέχεια να εξάγεται σε όλη την Ευρώπη”.

Θα πρέπει να σημειωθεί τέλος ότι την ίδια ώρα ελάχιστες είναι οι φυτείες μαλοτήρας στην Δυτική Κρήτη, ενώ η αυτοφυής μαλοτήρα στα Λευκά Όρη και στον Ψηλορείτη απειλείται με αφανισμό, εξαιτίας τόσο της υπερβόσκησης, όσο και αυτών που τη συλλέγουν για να την εμπορευθούν.



Βαρδής Καλογεράκης
www.neatv.gr

Αδικαιολόγητα καθυστερημένη απάντηση της Επιτροπής για προϊόντα βλαβερά προς το περιβάλλον


Αδικαιολόγητα καθυστερημένη απάντηση της Επιτροπής για προϊόντα βλαβερά προς το περιβάλλον
Μετά από τέσσερις μήνες αναμονής δόθηκε η απάντηση της Επιτροπής στην ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τους "πράσινους ισχυρισμούς" προϊόντων, σχετικά με τη περιβαλλοντική επιβάρυνση που προκαλούν. 

Συγκεκριμένα ο Ευρωβουλευτής είχε σταθεί σε έρευνα της Επιτροπής, βάσει της οποίας το 76% μη βρώσιμων προϊόντων περιέχουν αόριστους ή και ανακριβείς ισχυρισμούς μη επιβάρυνσης του περιβάλλοντος. Στην καθυστερημένη απάντησή της η Επίτροπος Jourová αναγνώρισε το πρόβλημα, δεν παρουσίασε χειροπιαστά αποτελέσματα αλλά αναφέρθηκε σε δοκιμές που κάνει η Επιτροπή καθώς και σε μελλοντικές κινήσεις που θα αυξήσουν την αποτελεσματικότητα των ελέγχων, χωρίς όμως να έχει συγκεκριμένο πλάνο.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 76% των μη βρώσιμων προϊόντων περιέχουν «πράσινους ισχυρισμούς», δηλαδή ισχυρισμούς ότι πρόκειται για προϊόντα φιλικά ή έστω λιγότερα βλαβερά προς το περιβάλλον. Τα πράσινα πλεονεκτήματα μπορεί να αφορούν τη σύνθεση, τον τρόπο κατασκευής ή παραγωγής, τον τρόπο που διατίθεται στην αγορά, τη μείωση της ενέργειας ή της μόλυνσης, που μπορεί να προκαλεί κατά τη χρήση του.

Εν τούτοις, όπως κατέδειξε η έρευνα, οι όροι που χρησιμοποιούνται από τις εταιρίες είναι αόριστοι και σε πολλές περιπτώσεις ανακριβείς, εκμεταλλευόμενοι κατ’ αυτό τον τρόπο την οικολογική ευαισθησία των καταναλωτών, με αποτέλεσμα το 44% εξ αυτών να μην εμπιστεύεται αυτού του είδους τις ενδείξεις.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Υπάρχει αρμόδια πανευρωπαϊκή αρχή για τον έλεγχο των περιβαλλοντικών ενδείξεων των προϊόντων;
2. Τι μέτρα σκοπεύει να λάβει η ίδια ώστε να εντατικοποιηθούν οι σχετικοί έλεγχοι (είτε διενεργούνται από τα κράτη μέλη, είτε από πανευρωπαϊκή αρχή) και οι πληροφορίες που αναγράφονται στα προϊόντα να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;


Απάντηση της κ. Jourová εξ ονόματος της Επιτροπής (25.2.2016)

Αντιμέτωποι με πληθώρα ετικετών ή περιβαλλοντικών ισχυρισμών, οι καταναλωτές της ΕΕ συχνά δυσκολεύονται να διακρίνουν τα προϊόντα και να έχουν εμπιστοσύνη στις διαθέσιμες πληροφορίες. Όπως επισημαίνεται σε πρόσφατη μελέτη της Επιτροπής , οι περιβαλλοντικοί ισχυρισμοί για τα προϊόντα ενδέχεται να μην ικανοποιούν πάντα τις νομικές απαιτήσεις για αξιοπιστία, ακρίβεια και σαφήνεια.

Η οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές (ΟΑΕΠ) παρέχει τη νομική βάση για να διασφαλίζεται ότι οι έμποροι δεν παρουσιάζουν περιβαλλοντικούς ισχυρισμούς κατά τρόπο αθέμιτο για τους καταναλωτές. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 10 της οδηγίας, η οδηγία «προστατεύει τον καταναλωτή όπου δεν υπάρχει ειδική τομεακή νομοθεσία σε κοινοτικό επίπεδο και απαγορεύει στους εμπορευόμενους τη δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων για τη φύση των προϊόντων». Σύμφωνα με την οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και τη μεταφορά της στην εθνική νομοθεσία, εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια και τις εθνικές αρχές να προβαίνουν σε κατά περίπτωση αξιολόγηση του κατά πόσον ένας ισχυρισμός είναι παραπλανητικός ως προς το περιεχόμενο ή τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται στους καταναλωτές, λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπό του στις αποφάσεις αγορών του μέσου καταναλωτή.

Όπως τονίζεται στο σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία , η Επιτροπή συνεργάζεται με τους ενδιαφερομένους για να γίνουν περισσότερο αξιόπιστοι οι οικολογικοί ισχυρισμοί και θα εξασφαλίσει καλύτερη επιβολή των κανόνων που έχουν τεθεί σε ισχύ, μεταξύ άλλων με επικαιροποιημένες οδηγίες σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, οι οποίες θα εγκριθούν το 2016 . Η Επιτροπή δοκιμάζει επί του παρόντος το περιβαλλοντικό αποτύπωμα προϊόντος , μια μεθοδολογία για τη μέτρηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων και θα διερευνήσει τη χρήση της για τη μέτρηση ή τη γνωστοποίηση των περιβαλλοντικών πληροφοριών. Επίσης, το εθελοντικό οικολογικό σήμα της ΕΕ αφορά προϊόντα που έχουν μειωμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Η Επιτροπή θα εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αυξηθεί η αποτελεσματικότητά του αφού ολοκληρωθεί ο έλεγχος καταλληλότητας που βρίσκεται σε εξέλιξη. 


Οι μέλισσες και οι πεταλούδες προκαλούν παγκόσμια ανησυχία για κατάρρευση του πλανήτη


Νέα μελέτη των Ηνωμένων Εθνών για τους επικονιαστές σημάνει συναγερμό για τα αποθέματα τροφής
Πολλά είδη άγριων μελισσών, πεταλούδες και άλλα πλάσματα που γονιμοποιούν τα φυτά συρρικνώνονται προς εξαφάνιση, και αν αυτό δεν σταματήσει, θα υπάρχει σύντομα τεράστιο πρόβλημα με την επάρκεια τροφίμων, σημειώνει και προειδοποιεί μια νέα, παγκόσμια επιστημονική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.

Τα περίπου 20.000 είδη επικονιαστών είναι το κλειδί για εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε καλλιέργειες κάθε χρόνο - από τα φρούτα και τα λαχανικά μέχρι τον καφέ και τη σοκολάτα.
Ωστόσο, 2 από τα 5 είδη ασπόνδυλων επικονιαστών, όπως οι μέλισσες και οι πεταλούδες, καταγράφουν φρενήρη πορεία προς την εξαφάνιση.
Επικονιαστές όπως τα πουλιά κολίμπρι και οι νυχτερίδες, είναι σε ελαφρώς καλύτερη θέση, αλλά επίσης απειλούνται.


Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι μέλισσες, αλλά και οι βομβίνοι (bumblebee) οι οποίοι σημειώνουν τεράστιες μειώσεις στον πληθυσμό τους.
Αυτό που προβληματίζει πλέον τους επιστήμονες είναι πως δεν μπορεί να στοχοποιηθεί μόνο ένας ένοχος.
Ο τρόπος καλλιέργειας έχει αλλάξει με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετή ποικιλομορφία και άγρια λουλούδια για να τραφούν οι επικονιαστές.
Τα φυτοφάρμακα, κυρίως τα αμφιλεγόμενα νεονικοτινοειδή που προσβάλλουν το νευρικό σύστημα, είναι σίγουρα μέσα στη λίστα των εχθρών, μαζί με την υπερθέρμανση του πλανήτη και το γεγονός πως οι πόλεις συνεχώς μεγαλώνουν και γίνονται όλο και πιο αφιλόξενες για τα είδη αυτά. Τα μέτωπα είναι πολλά και οι επιστήμονες ανήσυχοι.

Η έκθεση είναι το αποτέλεσμα διετών μελετών από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο που κατέληξαν σε μια αξιολόγηση της βιοποικιλότητας της Γης, ξεκινώντας με τους επικονιαστές.
Είναι μια προσπάθεια παρόμοια με αυτή που είχε γίνει για να μελετηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη και εγκρίθηκε από το Κογκρέσο των 124 εθνών στην Κουάλα Λουμπούρ, την Παρασκευή.

Σε αντίθεση με την υπερθέρμανση του πλανήτη, οι λύσεις για το ζήτημα δεν απαιτούν από χώρες να συμφωνήσουν σε παγκόσμια δράση - αλλά να δράσουν τοπικά, δήλωσε ο Robert Watson, ένας κορυφαίος Βρετανός επιστήμονας και αντιπρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής.
Οι λύσεις που προσφέρονται ως επί το πλείστον αφορούν την αλλαγή διαχείρισης της γης και της γεωργίας.
Ένα παράδειγμα αποτελεί η Βρετανία η οποία ενέκρινε δράση που χρηματοδοτεί τους αγρότες για να φυτεύουν αγριολούλουδα στα κτήματά τους. Η μελέτη εξηγεί διάφορες δράσεις και σημεία που θέλουν προσοχή άμεσα για να αποφευχθεί η καταστροφή της αλυσίδας.

"Τα πάντα καταρρεύσουν εάν οι επικονιαστές μείνουν εκτός», είπε ο vanEngelsdorp από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ "Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι το 2050 θα θρέφουμε τον κόσμο θρέψει τον κόσμο το 2050, τότε οι επικονιαστές πρέπει να παραμείνουν μέρος της αλυσίδας".

Πηγή: www.lifo.gr

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

τα μυστικά της γευσιγνωσίας στην αρχαιότητα

Μέσα από την υλοποίηση της πρότασης της αν. Καθηγήτριας του ΑΠΘ Τάνιας Βαλαμώτη, που κέρδισε χρηματοδότηση 1.890.000 εκ. ευρώ, θα ανακαλύψουμε τα μυστικά της γευσιγνωσίας στην αρχαιότητα

Από την Μαρίνα Καρπόζηλου

Η εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι για τη διατροφή στην αρχαιότητας αρχίζει και τελειώνει στα συμπόσια, ή αλλιώς στις μαζώξεις της εποχής, όπου σύμφωνα με τις γραπτές μαρτυρίες οι αμφορείς ξεχείλιζαν από κόκκινο κρασί και οδηγούσαν σε ατέρμονες φιλοσοφικές αναζητήσεις.  
Ακόμα όμως και για αυτήν την εικόνα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως η φαντασία μας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα, πράγματι το κρασί στον αμφορέα ήταν κόκκινο; Και το γεύμα που προηγήθηκε από τι ακριβώς αποτελούνταν;
Η αναπληρώτρια καθηγήτρια του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Σουλτάνα Βαλαμιώτη, φιλοδοξεί να συμπληρώσει τα κενά και τις αποσπασματικές γνώσεις μας, ερευνώντας τους «πολιτισμούς της διατροφής» της προϊστορικής Ευρώπης, από το Αιγαίο στην Κεντρική Ευρώπη, από τη Νεολιθική Εποχή ως την Εποχή του Σιδήρου (7η-1η χιλιετίες π.Χ.).  Η χρηματοδότηση που κέρδισε για την υλοποίηση της πρότασής της με τίτλο: «Προσδιορίζοντας τους πολιτισμούς της διατροφής της αρχαίας Ευρώπης: μια διεπιστημονική έρευνα των φυτικών συστατικών, του μαγειρικού μετασχηματισμού τους και των αλλαγών τους στο χρόνο» ανέρχεται στο εντυπωσιακό ποσό των 1.890.000 εκ. ευρώ και η κ. Βαλαμώτη είναι η μοναδική Ελληνίδα μεταξύ των 302 ερευνητών που επιλέχθηκαν από 2.051 προτάσεις από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (European Research Council-ERC), στην κατηγορία «Consolidator Grants».
Τη συναντήσαμε στο γραφείο της στην Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, και ανάμεσα σε γραφειοκρατικές υποχρεώσεις και λίγο πριν από το μάθημα της, μας μίλησε αρχικά για τις διαφορές και τις ομοιότητες που παρουσιάζουν τα προϊόντα παραγωγής στον ελλαδικό χώρο σε σχέση με σήμερα.
 
AdTech Ad
 
«Υπάρχουν κάποια είδη τα οποία και σήμερα, όπως στα προϊστορικά χρόνια, τα χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι, εντοπίζουμε όμως και διαφορές. Αυτά κυρίως είναι όσπρια, όπως η φακή, το λαθούρι, το μπιζέλι, το κριθάρι και σιτάρι. Αν όμως δούμε τα είδη των σιτηρών που χρησιμοποιούσαν στα προϊστορικά χρόνια, αυτά έχουν αλλάξει. Αντί για το μονόκοκκο και το δίκοκκο σιτάρι, ή το σιτάρι ντίνκελ από την πρώτη χιλιετία και μετά αρχίζουν να κυριαρχούν το κοινό και το σκληρό, αυτά που χρησιμοποιούμε για το ψωμί και για τα μακαρόνια ευρέως. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επανάκαμψη αυτών των σιτηρών αλλά είναι σε μικρή κλίμακα. Ως προς τα όσπρια, κάποια από αυτά που χρησιμοποιούσαν στην προϊστορική εποχή και στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια γενικότερα, όπως είναι το ρόβι, ένα όσπριο που η καλλιέργειά του είναι υπό εξαφάνιση, γιατί πλέον έχουν αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα, αυτό το βρίσκουμε πολύ συχνά. Δεν ξέρουμε αν το έτρωγαν ή αν το καλλιεργούσαν για ζωοτροφή, μπορεί και για τα δύο. Βρίσκουμε αρκετούς καρπούς της άγριας βλάστησης που υποθέτουμε πως τους χρησιμοποιούσαν ως τρόφιμα, όπως τα βελανίδια που σήμερα κατά κανόνα δεν τα χρησιμοποιούμε στην Ευρώπη γενικότερα, αν και υπάρχουν αναφορές για χρήση τους σε κάποιες περιοχές της Ισπανίας, ενδεχομένως και στην Κρήτη, ιδίως αλεσμένα αναμεμειγμένα με άλευρα για να βγει ψωμί. Άγρια αχλάδια που σήμερα τα λέμε γκορτσιά, ίσως οι νεότεροι να μην τα ξέρουν, αλλά οι παλαιότεροι τα κατανάλωναν. Επίσης βρίσκουμε και βατόμουρα».

Η επόμενη απορία που γεννάται είναι τι σημαίνει «βρίσκουμε»; Είναι δυνατόν να έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα σπόροι και κατάλοιπα; Η κ. Βαλαμώτη μας επιβεβαιώνει πως ναι.
«Μέσα στην ανασκαφή βρίσκουμε τα κατάλοιπα των φυτών απανθρακωμένα, οπότε αυτό που βρίσκουμε είναι ό,τι μπόρεσε να σωθεί από την επαφή του με τη φωτιά. Αυτό για την Ελλάδα. Στους λιμναίους οικισμούς της Κεντρικής Ευρώπης που επίσης θα μελετηθούν, η διατήρηση σε μόνιμη υγρασία και σε αναερόβιες συνθήκες επιτρέπει την πολύ καλή διατήρηση και φυτικών καταλοίπων που δεν έχουν καεί. Έτσι θα έχουμε την τύχη να μελετήσουμε αυτούσια ψωμιά, άλλα είναι καμένα άλλα όχι. Θα κάνουμε τομές μέσα στο εσωτερικό τους για να δούμε τι περιείχαν».


(Αλεσμένο μονόκοκκο σιτάρι, πιθανόν προβρασμένο (πλιγούρι ή τραχανάς) από τη Μεσημεριανή Τούμπα, τέλος 3ης χιλιετίας π.Χ.)

Η επόμενη ερώτηση αφορά τις εικόνες που έχουμε από τις φιλολογικές μαρτυρίες. Κατά πόσο άραγε τα αρχαιολογικά ευρήματα τις επιβεβαιώνουν ή διαφέρουν;
«Θα είναι ίσως η πρώτη φορά που θα το εξετάσουμε αυτό σε σχέση με θέματα διατροφής. Θα χρησιμοποιήσουμε τις πηγές για να πάρουμε ιδέες και να εξετάσουμε την προϊστορική περίοδο. Ως προς τα συστατικά της διατροφής ο  συνδυασμός αρχαιολογικών δεδομένων και πηγών γίνεται για πρώτη σχεδόν φορά. Είχαμε ξεκινήσει πιλοτικά και τώρα θα το αναπτύξουμε».
Τι ισχύει για τις ποσότητες που κατανάλωναν ήταν μικρότερες από τις σημερινές;
«Είναι δύσκολο να το πούμε. Έχουμε ενδείξεις πως η παραγωγή ήταν μικρής κλίμακας, δεν υπήρχαν πλεονάσματα ιδιαίτερα παρά από συγκεκριμένες περιοχές που έχουμε ανακτορικές εγκαταστάσεις. Η ποσότητα είναι δύσκολο να υπολογιστεί. Ενδεχομένως υπήρχαν κάποια μέλη της κοινότητας που είχαν πρόσβαση ή έπρεπε να τρώνε γιατί είχε σημασία να εμφανίζονται ως ευτραφείς. Δηλαδή αν δούμε υπάρχουν ειδώλια που δείχνουν ευτραφή γυναικεία σώματα. Αν τώρα αυτό ανταποκρίνεται σε άτομα που όντως υπήρχαν στην κοινότητά τους ή ήταν άτομα που τα είχαν φανταστεί ή ήταν μεμονωμένα άτομα που είχαν τη δυνατότητα να τρώνε πολύ αυτό δεν το γνωρίζουμε».


(Συλλογή από απανθρακωμένους σπόρους από το Αρχοντικό Γιαννιτσών , τέλος της 3ης χιλιετίας π. Χ.)

Πέρα από τα συστατικά και τις μαγειρικές πρακτικές η έρευνα θα μελετήσει τα βασικά σκεύη, αλλά και τον εξοπλισμό. Από τα πιο απλά, γνωρίζουμε ήδη πως δεν υπήρχαν πιρούνια, τι ισχύει για παράδειγμα για τα μαχαίρια ή τα κουτάλια;
«Εργαλεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για κόψιμο υπάρχουν, αλλά δεν θα τα λέγαμε μαχαίρια. Κουτάλια έχουν βρεθεί, αλλά είναι πολύ σπάνια. Θα μπορούσαν να είναι ξύλινα και να μην έχουν σωθεί, δεν έχουμε βρει. Σε κάποιους οικισμούς βρίσκονται πήλινα κουτάλια τα οποία όμως ίσως είχαν κάποια τελετουργική χρήση, μπορεί να είναι διακοσμημένα. Θα είναι μια ευκαιρία να δούμε αυτόν τον εξοπλισμό συνθετικά σε όλη αυτή την περιοχή που ερευνούμε. Δεν έχει γίνει ξανά μια συστηματική εξέταση όλων αυτών των ενδείξεων που δίνουν πληροφορίες για τη διατροφή».

Στα κατάλοιπα των τροφίμων που θα εξεταστούν συμπεριλαμβάνετε και το κρασί και η μπύρα. Τι γνωρίζουμε ήδη για το κρασί και τη διαδικασία παραγωγής του και τι αναμένεται να ανακαλύψουμε για την μπύρα;
«Για το κρασί δεν είμαστε τελικά και τόσο σίγουροι πως ήταν κόκκινο. Η παραγωγή του σίγουρα θα διαφέρει και θα ερευνήσουμε τις διαδικασίες. Επίσης αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν μέσα στα νεολιθικά χρόνια είχαν τη δυνατότητα να το διατηρήσουν ή αν έπρεπε μόλις παρασκευαστεί να το καταναλώσουν αμέσως σε ένα είδος γιορτής. Όσο για την μπύρα θα πρέπει να πάμε στην Κεντρική Ευρώπη, εκεί υπάρχουν ενδείξεις, αλλά αρκετά μεταγενέστερες από το κρασί που έχουμε στην Ελλάδα. Πάμε στον 6ο αιώνα π.Χ.»


(Μονόκοκκο σιτάρι από το Αρχοντικό Γιαννιτσών, τέλος 3ης χιλιετίας π. Χ.)

Κεντρικός πυρήνας της έρευνας είναι η άποψη πως η τροφή έχει διαμορφώσει την πολιτισμική ιστορία των περισσότερων Ευρωπαϊκών χωρών. Ποια τελικά είναι τα κοινά διατροφικά στοιχεία που μοιραζόμαστε με την υπόλοιπη Ευρώπη; 
«Σίγουρα ξέρουμε από τα δεδομένα που έχουμε πως τα δημητριακά και τα όσπρια είναι η βάση της διατροφής. Αλλά δεν ξέρουμε ποιος είναι ο ρόλος των άγριων διατροφικών πηγών δεν ξέρουμε πώς αυτά διαφοροποιούνται από περιοχή σε περιοχή και επίσης τις λεπτομέρειες ως προς τα δημητριακά και τα όσπρια, αν δηλαδή υπάρχουν περιοχές στις οποίες φαίνεται να προτιμούν κάποιο σιτάρι. Στις περιοχές της Βουλγαρίας και της Μακεδονίας έχουμε κάποιες ενδείξεις πως φαίνεται να κυριαρχεί το μονόκοκο σιτάρι, στη Νότια Ελλάδα φαίνεται να κυριαρχεί το δίκοκο και το κοινό σιτάρι. Θέλουμε να το συγκρίνουμε αυτό με βορειότερες περιοχές και να δούμε αν μπορούμε να το συνδέσουμε με τους δρόμους που ακολούθησαν οι πρώτοι γεωργοί και τις τυχόν συνδέσεις με τη Μέση Ανατολή».

Πώς μπορούμε να συνδέσουμε τα αποτελέσματα της έρευνας με τη σημερινή εποχή;
«Πέρα από τη συμβολή του προγράμματος στην άυλη πολιτισμική κληρονομιά της Ευρώπης, δηλαδή να δούμε σε βάθος χρόνου τα διατροφικά χαρακτηριστικά του ευρωπαϊκού χώρου, αφορά και τους σύγχρονους ευρωπαίους να συνειδητοποιήσουν ότι κάποια τρόφιμα έχουν πλεονεκτήματα και καλό είναι να διατηρηθούν στις μέρες μας και μελλοντικά υπάρχουν προοπτικές από μικρομεσαίες επιχειρήσεις να τα αγκαλιάσουν και να τα προωθήσουν και να τους προσδώσουν προστιθέμενη αξία. Θέλουμε δηλαδή η έρευνα μας να συνδέεται και με το σήμερα και την οικονομία».


(Απομεινάρι από αγριοστάφυλο που χρησιμοποιήθηκε για τη παραγωγή κρασιού στον οικισμό Ντικιλί Τας στους Φιλίππους).

Η χρηματοδότηση που έλαβε η πρόταση αγγίζει σχεδόν τα 2εκ. ευρώ. Πώς μεταφράζεται άραγε αυτό στην πράξη και πόσο δύσκολο ήταν να επιτευχθεί;
«Θα απασχοληθούν γύρω στα 14 άτομα. Από αυτά οι τρεις θα είναι μεταδιδάκτορες, ένας από κάθε συνεργαζόμενο πανεπιστήμιο. Ένας Καταλανός από τη Βασιλεία της Ελβετίας, μία Ισπανίδα που είναι στη Γερμανία και ένας Αυστριακός, ο μοναδικός από την Κεντρική Ευρώπη. Οι υπόλοιποι είναι από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Ισπανία. Θα κυριαρχεί δηλαδή το μεσογειακό στοιχείο στο πρόγραμμα. Η αναζήτηση της χρηματοδότησης ήταν μία μακρόχρονη διαδικασία, ήταν η τρίτη φορά που προσπάθησα και είχα δικαίωμα να κάνω αίτηση λόγω των δύο μου παιδιών, καθώς για το συγκεκριμένο πρόγραμμα υπάρχουν χρονικά όρια από την ημερομηνία λήξης της διατριβής. Στην κατηγορία που υπέβαλα την πρότασή μου είχα δικαίωμα στα 7 με 12 χρόνια και για κάθε παιδί παίρνεις 1,5 χρόνο παράταση και έτσι ήμουν εντάξει στην προθεσμία μου. Η χρηματοδότηση είναι μεγάλη, το έργο έχει διάρκεια πέντε χρόνια και τα παιδιά θα έχουν έναν πολύ καλό μισθό. Οι δημοσιεύσεις με τα αποτελέσματα της έρευνας θα είναι ανοιχτής πρόσβασης και προβλέπονται και εκδηλώσεις ενημέρωσης για το ευρύ κοινό, συνδυασμένες με γευσιγνωσία».

Με τη μεγάλη της αυτή επιτυχία, η κ. Βαλαμώτη όχι μόνο θα μας μυήσει στα αρχαία μυστικά της γευσιγνωσίας, αλλά παράλληλα μας επιβεβαιώνει πως οι πολλαπλοί ρόλοι, όπως της ακαδημαϊκού, της ερευνήτριας και της μητέρας, κάθε άλλο παρά ασυμβίβαστοι είναι.


*Ευχαριστούμε την κ. Βαλαμώτη για την παραχώρηση των φωτογραφιών από τα άρθρα της:

“Η επεξεργασία των φυτών μετά τη συγκομιδή στις προϊστορικές κοινωνίες”

“Plants and people in prehistoric Northern Greece: the archaeobotanical evidence”

“An Archaeobotanical Investigation of Prehistoric Grape Vine Exploitation and Wine Making in Northern Greece: Recent Finds from Dikili Tash”

Ευρώπη: Φρένο στην κατανάλωση βοδινού και γαλακτοκομικών για να επιτευχθούν οι στόχοι για το κλίμα


Ευρώπη: Φρένο στην κατανάλωση βοδινού και γαλακτοκομικών για να επιτευχθούν οι στόχοι για το κλίμα

 Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση βόειου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, αν θέλουν να επιτύχουν τους στόχους τους για τη μείωση των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σύμφωνα με μελέτη Σουηδών επιστημόνων.

Η γεωργία και η αγροδιατροφική βιομηχανία ευθύνονται για το ένα τέταρτο των εκπομπών των αερίων αυτών, που είναι επιζήμια για το κλίμα στην ΕΕ, και οι συντάκτες της σχετικής έκθεσης επισημαίνουν ότι οι τομείς αυτοί θα πρέπει να τις μειώσουν στο ένα τέταρτο ως το 2050.

«Μια μεγάλη μείωση, της τάξης του 50% ή μεγαλύτερη, της κατανάλωσης κρέατος βοοειδών είναι μάλλον αναπόφευκτη, αν θέλουμε να επιτύχουμε τους στόχους της ΕΕ», γράφουν οι τέσσερις ερευνητές που συνέταξαν την έκθεση.

«Δεν θα χρειαστεί να απαρνηθούμε εντελώς το κρέας», διευκρινίζει ο Στέφαν Βιρσένιους σε ανακοίνωση του Πολυτεχνείου Chalmers στο Γκέτεμποργκ. «Τα πουλερικά και οι χοίροι προκαλούν αρκετά χαμηλές εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου», επισημαίνει.

Η παραγωγή μοσχαρίσιου κρέατος που περιέχει ένα κιλό πρωτεΐνες προκαλεί την εκπομπή 200 κιλών CO2, έναντι μόνον 10 ως 30 κιλών CO2 που προκαλεί η παραγωγή του αντίστοιχου σε περιεκτικότητα πρωτεϊνών κρέας από χοιρινό ή πουλερικό.

Για να περιοριστούν οι εκπομπές που προκαλούνται από την εκτροφή βοοειδών (τα οποία αντιπροσωπεύουν το 70% των ζώων κτηνοτροφίας σήμερα στην Ευρώπη) χρειάζεται επίσης να μειωθεί η ζήτηση σε γαλακτοκομικά προϊόντα. Ένα κιλό πρωτεϊνών που λαμβάνεται από γαλακτοκομικά προϊόντα ευθύνεται για τις τετραπλάσιες εκπομπές αερίων απ'ό,τι η αντίστοιχη ποσότητα πρωτεϊνών που προέρχεται από τα πουλερικά.

  

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Πρόπολη: θεραπευτικές ιδιότητες

Πρόπολη: θεραπευτικές ιδιότητες

Η πρόπολη είναι ένα προϊόν που συλλέγουν οι μέλισσες, για να απολυμάνουν τις κερήθρες όπου αποθηκεύουν το μέλι τους, όπως και όλη τη μελισσοφωλιά τους καθώς και για να ταριχέψουν κάθε ανεπιθύμητο έντομο ή μικρό ζώο, που μπήκε σ’ αυτή και το θανάτωσαν με τα κεντρίσματά τους, αδυνατώντας να το σύρουν έξω. Είναι μείγμα από κερί, ρετίνες διαφόρων δέντρων που αυτές ξέρουν, βάλσαμο, αιθέρια έλαια και γύρη. Ήταν γνωστή σαν φυσικό φάρμακο με χρήση από την εποχή του Αριστοτέλη για θεραπεία των νεφρών και άλλων παθήσεων και οι επιστήμονες μέχρι τα τελευταία χρόνια τη θεωρούν φυσικό φάρμακο, με πραγματικά ενθουσιαστικά αποτελέσματα.

Πρωτοπορώντας στη Ρωσία, μπόρεσαν να ελέγξουν τη φυματίωση, να ενισχύσουν ακόμη την αντιτοξίνη του τετάνου και να ελαττώσουν την πίεση του αίματος, να ηρεμήσουν το νευρικό σύστημα, τις δερματοπάθειες, τους κάλους και να βοηθήσουν την αναγέννηση των ιστών για γρηγορότερη επούλωση των τραυμάτων. Επίσης σε φλεγμονές του αυτιού, μετεγχειρητικών τραυμάτων και πόνους, έλκος στομάχου και δωδεκαδακτύλου, κ.λ.π.



Χρήση πρόπολης

1. Δερματοπάθειες

Όπως φυματίωση του δέρματος, αλωπεκίαση κ.λ.π. Για τη θεραπεία της τριχοφυτίας της κεφαλής σαν αλοιφή με πρόπολη 50% σε φυτικό λάδι, μετά από αργή βράση ή σκέτη πρόπολη σε διάλυμα με αλκοόλ 96%. Το διάλυμα αφήνεται να εξατμιστεί τόσο, ώστε να γίνει αλοιφή, για εναπόθεση σε παχύ στρώμα στις πληγές κάτω από κερόχαρτο. Τις πρώτες μέρες αυξάνει τη φλόγωση, αλλά μετά 3-5 ημέρες ελαττώνεται η φαγούρα και οι πόνοι μειώνονται ή εξαφανίζονται. Με το αλκοολούχο διάλυμα με πρόπολη (1:1) σαν βάση για την αλοιφή και τη χρήση της, σε αποκόλληση της επιδερμίδας σε περίπτωση υπερκερατίνωσης και επιδερμοφυτεία. Η θεραπεία έδωσε θετικά αποτελέσματα σε 15 ημέρες, σε όλους τους ασθενείς.

Το εκχύλισμα της πρόπολης 50% σε αλοιφή και σκέτη πρόπολη διαλυμένη σε αλκοόλ, σε βούτυρο αγελάδας χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία της φυματίωσης του δέρματος (veruco inriltrat). Η επάλειψη γίνεται με παχύ στρώμα κάτω από λευκοπλάστη ή κερόχαρτο. Στις περιπτώσεις veruco για 2-3 μέρες, αλλά για τις περιπτώσεις inriltrat καθημερινά. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάστηκε θεραπεία 1-2 μήνες.

Η θεραπεία με πρόπολη ενδείκνυται για τη φυματίωση του δέρματος, όταν δεν μπορεί να γίνει χρήση σύνθετων αντιφυματικών προϊόντων.

Για τη θεραπεία της απώλειας των μαλλιών χρησιμοποιήθηκε εκχύλισμα από πρόπολη σε αλοιφή 30% και αλκοολούχο διάλυμα από εκχύλισμα πρόπολης, οπότε η θεραπεία γίνεται με καθημερινές εντριβές της κεφαλής και ενεργητικό μασάζ και δυναμωτική τροφή.

Η θεραπεία με πρόπολη που έγινε σε πάνω από 500 ασθενείς κράτησε το πολύ 1 χρόνο στους 37%, 2 χρόνια στους 15% και πάνω από 5 χρόνια στο 12% και θετικά αποτελέσματα της θεραπείας παρατηρήθηκαν στο 82% των ασθενών.

Η απλότητα της παρασκευής και εφαρμογής των αλοιφών και των διαλυμάτων με πρόπολη, χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες επιτρέπει τη χρήση στη δερματολογία.


2. Ψωρίαση και ασθένειες των αναπνευστικών οδών

Η πρόπολη διαπιστωμένα καταστρέφει τους διάφορους μικροοργανισμούς σε 15-20 λεπτά και άλλοτε σε 5 ώρες, ανάλογα με την ευαισθησία τους και με την πυκνότητά της. Θεραπεύεται ο κατάρρους των αναπνευστικών οδών, οι διάφορες φλεγμονές του μετωπιαίου κόλπου, η βρογχίτιδα, η φαρυγγίτιδα, το βρογχικό άσθμα, η χρόνια πνευμονία. Επίσης χρησιμοποιείται σε διάφορες δερματοπάθειες, όπως: έκζεμα και ψωρίαση.

Σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις χρησιμοποιείται διάλυμα αλκοολούχο από πρόπολη 20-30% διαλυμένο σε ζεστό νερό, 2-3 φορές την ημέρα 1ώρα πριν το γεύμα, μεσημέρι και βράδυ.

Για τα αναπνευστικά προβλήματα των παιδιών η δοσολογία είναι 2 φορές την ημέρα, πριν το γεύμα μεσημέρι και βράδυ. Το πρωί τα παιδιά κάνουν εισπνοές με πρόπολη για διάστημα 3-5 λεπτά. Επίσης κλινική εφαρμογή πρόπολης (1964-1972) έδωσαν θετικά αποτελέσματα ποσοστού 90,1% με χρησιμοποίηση αλοιφής και βάμματος πρόπολης: Σε ένα δοχείο με ζεστό νερό θερμοκρασίας 45-50 βαθμούς βάζουμε 80 γραμ. βαζελίνης και 20 γραμ. καθαρισμένης πρόπολης, ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει μια ομοιογενής μάζα, την φιλτράρουμε 2 φορές μέσα από γάζα και την αφήνουμε να καθιζήσει, διατηρώντας την σε μέρος δροσερό και σκοτεινό. Από αυτήν την αλοιφή βάζουμε λεπτό στρώμα στην εστία της πληγής και επίδεσμό της. Καθημερινά γίνεται αλλαγή.

Για το βάμμα χρησιμοποιούμε 100 γραμ. πρόπολης σε ένα φιαλίδιο και 500 γραμ. αλκοόλ 96%. Το βάζουμε σε σκοτεινό μέρος, αλλά το ανακατεύουμε κατά διαστήματα και μετά από 10 ημέρες το φιλτράρουμε με γάζα και από αυτό δίνουμε καθημερινά 30-40 σταγόνες μέσα σε λίγο νερό, μισή ώρα πριν από το γεύμα. Όμως το οινόπνευμα να είναι εσωτερικής χρήσης (που γνωρίζει μόνο ο φαρμακοποιός). Με αυτόν τον τρόπο θεραπεύεται χρόνια έκζεμα και νευροδερμίτα. Μετά από 5-6 ημέρες θεραπείας μειώνεται η φαγούρα και στο δέρμα παρουσιάζεται μια ελαστικότητα. Με το βάμμα γίνεται ακόμη μια τόνωση του οργανισμού και καλυτέρευση του ύπνου και της όρεξης. Η θεραπεία γίνεται περίπου 1 μήνα.


3. Χρόνια φαρυγγίτιδα

Τοποθετούμε 30 γραμ. πρόπολη στην κατάψυξη του ψυγείου, για να σκληρύνει και την άλλη ημέρα την τρίβουμε (σε ηλεκτρικό τρίφτη) και τα τρίμματα τα βάζουμε σε ένα ποτήρι με νερό, ανακατεύουμε να μουσκευτούν καλά και αφήνουμε να ηρεμήσει και να κατακαθίσει η πρόπολη, ενώ το κερί και άλλα στοιχεία ανεβαίνουν στην επιφάνεια και τα αφαιρούμε σαν άχρηστα. Αδειάζουμε το πολύ νερό από το ποτήρι συγκρατώντας την πρόπολη.

Στη συνέχεια παίρνουμε ένα φύλλο απορροφητικό χαρτί, από το χαρτί της κουζίνας, που το τυλίγουμε στριφτά σαν φυτίλι και βυθίζουμε τη μια άκρη του στην πρόπολη και την άλλη τη γυρίζουμε προς τα κάτω έξω από το χείλος του ποτηριού, αφήνοντας χρόνο, όσο χρειάζεται να απορροφηθεί η υγρασία και χρόνο ακόμη μέχρι να στεγνώσει η πρόπολη. Μετά προσθέτουμε στην πρόπολη 100 γραμ. αλκοόλ με 96 βαθμούς και ανακινώντας το συχνά για μερικές μέρες, όταν διαλυθεί η πρόπολη το φιλτράρουμε με γάζα και από αυτό παίρνουμε ένα μέρος που το αναμειγνύουμε με δυο μέρη γλυκερίνης ή ροδακινέλαιο, για επαλείψεις, μία καθημερινά και για 10-15 μέρες, χρησιμοποιώντας κάθε φορά 2,5 περίπου γραμ. από το παρασκεύασμα.

4. Προστάτης

Χρησιμοποιούμε σωστό διαιτολόγιο αποφεύγοντας τελείως το επεξεργασμένο/ραφιναρισμένο αλάτι, τη ζάχαρη (και όταν λέμε ζάχαρη, εννοούμε και την… κρυφή!), αλλαντικά και παστά και παίρνουμε εσωτερικά από το στόμα σε ποσότητα ενός φιστικιού πρόπολη, που τη μασάμε σαν τσίχλα, προ ή μετά το φαγητό. Το πρωί που είμαστε νηστικοί γίνεται καλύτερη αφομοίωση και η ποσότητα αυτή πρέπει να διαλύεται τελείως στο στόμα για το στομάχι.


5. Οξεία ή χρόνια κολίτιδα

Χρησιμοποιούμε πρόπολη με τη μορφή αλκοολούχου εκχυλίσματος διαλυμένη σε νερό 30%. Το εκχύλισμα παρασκευάζεται με τρίψιμο της πρόπολης σε αιθυλικό αλκοόλ (alcohol etilk) 95% και σε αναλογία 1:5, σε κανονική θερμοκρασία (δωματίου) και σε διάστημα 48 ωρών. Αρχικά παίρνουμε 30 σταγόνες αλκοολούχου διαλύματος πρόπολης σε ένα ποτήρι ζεστό νερό ή σε ωμό γάλα, μια ώρα πριν το γεύμα για τον έλεγχο της αντίδρασης του οργανισμού και στη συνέχεια 40 σταγόνες, 3 φορές την ημέρα


Η δράση της πρόπολης

1. Αντιμικροβιακή

Από εφαρμογές μέχρι τώρα και ξένα κυρίως ρώσικα και ρουμάνικα Ιατρικά Συγγράμματα διαπιστώθηκαν οι καταπληκτικές θεραπευτικές της ιδιότητες, στη φαρυγγίτιδα, σε λοιμώξεις εσωτερικές και εξωτερικές, γρίπη, λαρυγγίτιδα, βρογχικό άσθμα, χρόνια πνευμονία και πνευματική φθίση.

2. Αναισθητική δράση


Τα μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενα αναισθητικά είναι πολύ τοξικά, άρα και επικίνδυνα. Η πρόπολη σαν αναισθητικό χρησιμοποιήθηκε σε εγχειρήσεις διαφόρων οργάνων, καθώς και για θεραπεία και ανακούφιση του πόνου, της άνω αναπνευστικής οδού, των ρινικών κοιλοτήτων, των δοντιών, του αυτιού κ.λ.π.

3. Αντιφλεγμονώδης δράση

Η πρόπολη επουλώνει τραύματα και πληγές αυτιών, μύτης, έρπη, ζωστήρα. Πρόκειται για ένα φυσικό αντιβιοτικό με αντιμικροβιακή δράση, όπως σταφυλόκοκκου, στρεπτόκοκκου κ.λ.π. χωρίς παρενέργειες.


Τα έντομα που είναι χρήσιμα στον βιολογικό κήπο

Τα ωφέλιμα έντομα στην βιολογική καλλιέργεια

ωφέλιμα-έντομα
ωφέλιμα έντομα
Όσοι προσπαθούμε να καλλιεργούμε με βιολογικά μέσα, αντιμετωπίζουμε αρκετές δυσκολίες με τα επιβλαβή έντομα.
Το κύριο πρόβλημα είναι, ότι οι ψεκασμοί για την αντιμετώπισή τους δεν είναι πολύ αποτελεσματικοί, αφού πρώτα εξοντώνουμε τα ωφέλημα (θηρευτές) που δεν είναι προστατευμένα και μετά τα επιβλαβή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να ακολουθεί έκρηξη των επιβλαβών, αφού όσα επιβιώσουν θα εκμεταλλευτούν την απουσία των εχθρών τους και θα πολλαπλασιαστούν ανεξέλεγκτα.
Θα ελαχιστοποιήσουμε τα προβλήματα, αν προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα και κυρίως, αν αναγνωρίσουμε τους συμμάχους μας.


Σφήκες
ωφέλιμα έντομα-σφήκες
σφήκες
Στις σφήκες συγκαταλέγονται αρκετά είδη, με σημαντικό ρόλο στον βιολογικό έλεγχο των παρασίτων. Υπάρχουν οι κοινωνικές που ζουν σε μικρές ομάδες και οι μοναχικές. Οι κοινωνικές σφήκες, σχηματίζουν αποικίες και τρέφουν τις προνύμφες τους με ζωντανή λεία. Από τι μοναχικές, κάποιες φτιάχνουν τις φωλιές τους με λάσπη σε προστατευμένα σημεία και κάποιες εναποθέτουν τα αυγά τους σε άλλα έντομα, όπως οι βρωμούσες.
Οι σφήκες είναι ιδιαίτερα σημαντικές στην εξισορρόπηση των ειδών στη φύση. Σχεδόν για κάθε είδος εντόμων, αντιστοιχεί ένα είδος σφήκας, που είναι αρπακτικό ή παράσιτο επάνω σε αυτό. Οι παρασιτικές σφήκες, όλο και περισσότερο χρησιμοποιούνται στο γεωργικό έλεγχο παρασίτων, δεδομένου ότι ασκούν μικρότερη αρνητική επίδραση στις καλλιέργειες.

Μαντώδη (Mantodea)
ωφέλιμα έντομα-μαντώδη
μαντώδη
Το αλογάκι της Παναγίας είναι ένας μανιώδης θηρευτής με ευρύ φάσμα των εντόμων. Πολλοί κάνουν το λάθος και καταστρέφουν τα αυγά του, επειδή δεν τα αναγνωρίζουν.

Ρεδουβιίδες (Reduviidae)
vf;elima ;entoma-Ρεδουβιίδες
ρεδουβιίδες
Είναι σαρκοφάγα και χρησιμοποιούν τα δυνατά μπροστινά πόδια τους να πιάνουν γρήγορα τη λεία τους. Χρησιμοποιούν το κεντρί τους για να εγχύσουν δηλητήριο που προκαλεί παράλυση και ρευστοποιεί εσωτερικά τα θύματα.

Lacewings (Chrysopidae, Hemerobiidae)
ωφέλιμα έντομα-Lacewings
lacewings
Είναι αποτελεσματικά αρπακτικά τόσο τα ενήλικα όσο και οι προνύμφες. Οι προνύμφες είναι αδηφάγες και μπορούν να καταναλώνουν περισσότερα από 200 έντομα μέχρι να μεγαλώσουν. Θεωρούνται σημαντικά αρπακτικά των ψευδόκοκκων.

Πασχαλίτσα
ωφέλιμα έντομα-Πασχαλίτσα
πασχαλίτσα
Είναι αρπακτικά τόσο οι ενήλικες όσο και οι προνύμφες, και τη λεία τους περιλαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία από μικρά έντομα.

Σκαθάρια του εδάφους (Carabidae)
ωφέλιμα έντομα-Σκαθάρια του εδάφους
σκαθάρια του εδάφους
Σχεδόν όλα τα σκαθάρια του εδάφους περνούν το χρόνο τους κάτω από φύλλα και άλλα υλικά στο έδαφος. Τόσο τα ενήλικα όσο και οι προνύμφες είναι αρπακτικά μιας ευρείας ποικιλίας παρασίτων. Τα σκληρά καλύμματα των ενηλίκων είναι συνήθως γυαλιστερά, μαύρα και έχουν ραβδώσεις, ενώ ορισμένα έχουν μεταλλικά χρώματα.

Tachinid μύγες (Tachinidae)
ωφέλιμα έντομα-Tachinid μύγες
tachinid μύγες
Οι προνύμφες τους είναι εσωτερικά παράσιτα. Γεννούν τα αυγά τους στην πλειοψηφία τους σε κάμπιες και προνύμφες σκαθαριών. Mοιάζουν πολύ με τις μύγες που έχουμε σπίτια μας, αλλά είναι συνήθως μεγαλύτερες, τριχωτές και όταν τύχει να μπουν, κάνουν μεγάλη φασαρία.

Phytoseiulus
ωφέλιμα έντομα-Phytoseiulus
phytoseilus
Ένα άκαρι Phytoseiulus μπορεί να καταναλώσει έως και 7 ενήλικους τετράνυχους ή δεκάδες αυγά τους σε μια μέρα. Τα ενήλικα θηλυκά είναι κοκκινωπά, σε σχήμα αχλαδιού, μήκους περίπου 0.5 χιλιοστών. Τα αρσενικά είναι μικρότερα και με πιο ανοιχτό χρώμα.

Soldier beetle
ωφέλιμα έντομα-Soldier beetle
soldier beetle
Eίναι ένα από τα πλέον πολύτιμα του βιολογικού κήπου. Τρέφεται με τα αυγά εντόμων, προνύμφες σκαθαριών, ακρίδες και νυχτοπεταλούδες. Το ενήλικο τρέφεται  και με γύρη. Προτιμούν να ζουν κοντά σε φλαμουριές επειδή τους αρέσει πολύ η γύρη της.

Λιβελούλες
φέλιμα έντομα-Λιβελούλες
λιβελούλες
Είναι αρπακτικά και ως ολοκληρωμένο έντομο και ως προνύμφη

Σταφυλινίδες
ωφέλιμα έντομα-Σταφυλινίδες
σταφυλινίδες
Οι σταφυλινίδες κατά κανόνα κυνηγούν άλλα μικρά έντομα. Τα περισσότερα είδη τους τα συναντούμε στο έδαφος μέσα σε οργανικά κατάλοιπα, αλλά και στις ρίζες των φυτών, όπου ψάχνουν για σκουλήκια που τις τρώνε. Κάποιες τις συναντάμε κάτω από το φλοιό δέντρων, όπου κυνηγούν έντομα.

Σαρανταποδαρούσα
ωφέλιμα έντομα-Σαρανταποδαρούσα
σαρανταποδαρούσα
Οι σαρανταποδαρούσες ζουν κάτω από πέτρες και τρέφονται με έντομα και προνύμφες εντόμων.

Αράχνες (Aranae)
ωφέλιμα έντομα-Αράχνες
αράχνες
Οι αράχνες δεν είναι έντομα, αλλά είναι η μεγαλύτερη ομάδα αρπακτικών που υπάρχει στον κήπο μας. Είναι σημαντικός παράγοντας βιολογικού ελέγχου, για μια μεγάλη ποικιλία εντόμων

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Μαργαρίνη: μια πλαστική ουσία;

Μαργαρίνη: μια πλαστική ουσία;

Η μαργαρίνη αρχικά κατασκευάστηκε για τη χρήση σε γαλοπούλες ως τροφή πάχυνσης. Όταν από την χρήση πέθαναν οι γαλοπούλες, οι επενδυτές που είχαν ξοδέψει αρκετά κεφάλαια για την έρευνα ήθελαν να κάνουν απόσβεση. Το προϊόν ήταν μια άσπρη ουσία χωρίς να έχει την εμφάνιση είδος φαγώσιμου. Πρόσθεσαν χρωστικό κίτρινο χρώμα και μια γευστική ουσία και το διέθεσαν στην καταναλωτική αγορά. 




Γνωρίζετε τις διαφορές μεταξύ βουτύρου και μαργαρίνης;

1) Και τα δύο προϊόντα έχουν σχεδόν τις ίδιες θερμίδες.
2) Το βούτυρο έχει λίγο περισσότερο κεκορεσμένο λίπος 8 γραμμάρια έναντι 5 γραμμάρια της μαργαρίνης.
3) Μια πρόσφατη ιατρική μελέτη του HARVARD έδειξε ότι τρώγοντας μαργαρίνη, αυξάνει (στις γυναίκες) κατά 53% τις πιθανότητες να προκαλέσει καρδιακή δυσλειτουργία.
4) Τρώγοντας βούτυρο αυξάνεται η απορρόφηση άλλων θρεπτικών ουσιών από τα αλλά φαγητά.
5) Το βούτυρο από την φύση του έχει πολλές θρεπτικές ουσίες, ενώ η μαργαρίνη περιέχει μόνο τα πρόσθετα στοιχεία που του βάζουν.
6) Το βούτυρο έχει πολύ καλή γεύση και αυξάνει την γεύση των άλλων φαγητών, δηλαδή τα κάνει ποιο νόστιμα.
7) Το βούτυρο υπάρχει εδώ και μερικούς αιώνες, η μαργαρίνη είναι μόνο εκατόν χρονών.
8) Η μαργαρίνη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα (trans fatty acids).
9) Παρέχει τριπλό κίνδυνο για την εμφάνιση στεφάνια νόσου.
10) Αυξάνει την συνολική χοληστερόλη και την LDL (την κακή χοληστερίνη), μειώνει την HDL (καλή χοληστερίνη).
11) Αυξάνει των κίνδυνο καρκίνου κατά 5 φορές.
12) Μειώνει την ποιότητα του μητρικού γάλακτος.
13) Μειώνει την αντίδραση των αντί-σωμάτων.
14) Μειώνει την αντίδραση της ινσουλίνης.

Το πολύ ενδιαφέρον μέρος:
Η μαργαρίνη πλησιάζει πάρα πολύ να είναι μια ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, αν είχε ένα μόριο επί πλέον θα ήταν πλαστικό. Μόνο αυτή η ιδιότητα, αρκεί ώστε να αποφεύγουμε την χρήση της. Όλα τα φαγώσιμα προϊόντα που έχουν υποστεί υδρογόνωσης (προσθέτουμε υδρογόνο για να αλλάξουμε την μοριακή τους σύνθεση) πρέπει να θεωρηθούν ύποπτα.

Κάνετε ένα πείραμα μόνοι σας.
Αγοράστε ένα κυπελλάκι μαργαρίνη και βάλτε το σε μια γωνία με σκιά, ή στο γκαράζ. Σε μερικές ημέρες θα παρατηρήσετε τα εξής: καμία μύγα, ούτε αυτά τα μικρά μυγάκια δεν πλησιάζουν.
Δεν σαπίζει, ούτε μυρίζει διότι δεν έχει θρεπτική ουσία ώστε να αναπτυχθεί ζωή, έστω και μικρό-οργανισμοί. Γιατί; Διότι είναι σχεδόν μια πλαστική ουσία. Τα παραπάνω ισχύουν φυσικά για όλα τα είδη μαργαρινών που κυκλοφορούν στην Ελληνική αλλά και στην παγκόσμια αγορά και φυσικά και για τα προϊόντα που διαφημίζονται και χρησιμοποιούνται για τη μάχη εναντίον της χοληστερίνης.

Τα περισσότερα φθηνά κεριά είναι τόσο τοξικά όσο τα τσιγάρα





Έρευνες έδειξαν πως τα περισσότερα φθηνά κεριά μπορεί να περιέχουν περισσότερες από 20 τοξίνες και είναι τόσο τοξικά όσο τα τσιγάρα. 
Πολλά κεριά φτιάχνονται με παραφίνη ή μείγμα παραφίνης. Αυτό το παράγωγο πετρελαίου είναι ένα ανέξοδο κερί και αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιείται τόσο συχνά από τους κατασκευαστές.
Άτομα με άσθμα μπορεί να παρουσιάσουν αυξημένη αναπνευστική δυσκολία σε περίπτωση που είναι κοντά στη καύση κεριών με παραφίνη και μάλιστα μπορεί να είναι τόσο επικίνδυνο όσο ένας καπνός κατώτερης ποιότητας.
Όταν λιώνει, η παραφίνη απελευθερώνει αναθυμιάσεις που είναι παρόμοιες με εκείνες μιας μηχανής ντίζελ, γεμίζοντας τον αέρα με καρκινογόνα χημικά προϊόντα.

Το βενζόλιο και το τολουόλιο είναι γνωστές καρκινογόνες ουσίες που απελευθερώνονται στον αέρα όταν λιώνει η παραφίνη και προκαλούν από πονοκεφάλους μέχρι καρκίνο του πνεύμονα.


Το Εθνικό Ινστιτούτο Ασφάλειας και Υγείας συνέστησε περιορισμένη έκθεση στους καπνούς από κεριά παραφίνης. Οι καπνοί αυτοί βρέθηκαν να προκαλούν όγκους στα νεφρά και στο συκώτι σε έρευνες που διεξήχθησαν σε πειραματόζωα.
  • Το 2003, η χρήση του μολύβδου σε φυτίλια απαγορεύθηκε στις ΗΠΑ.Ο μόλυβδος χρησιμοποιείται στα φυτίλια για να τα βοηθήσει να διατηρηθούν ίσια και δύσκαμπτα,όταν όμως τα ανάβεις απελευθέρωνουν τον μολύβδο στον αέρα σε επικίνδυνα επίπεδα. Δυστυχώς, τα εισαγόμενα κεριά δεν έχουν τους ίδιους κανονισμούς και εξακολουθούν να περιλαμβάνουν μόλυβδο στα φυτίλια τους, απελευθερώνοντας 5 φορές περισσότερη ποσότητα (από αναθυμιάσεις μολύβδου) απ’ότι η EPA ορίζει ως ασφαλής. Έκθεση σε υψηλά επίπεδα μολύβδου έχουν συνδεθεί με πολλά προβλήματα υγείας, μαθησιακές δυσκολίες και ορμονολογικές διαταραχές.

  • Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Καλιφόρνιας για το ασφαλές πόσιμο νερό και τον έλεγχο τοξικότητας του 1986, υπάρχουν παραπάνω απο 20 τοξίνες στα κεριά παραφίνης, συμπεριλαμβανομένων: Ακετόνης, Τριχλωροφθορομεθάνιου, Δισουλφίδιου του άνθρακα, 2-βουτανόνης, Τριχλωροαιθανίου, Τετραχλωράνθρακα, Χλωροβενζόλιου, Αιθυλοβενζόλιου, Στυρόλιο, Ξυλόλιο, Φαινόλη, Κρεσόλη, Cyclopentene.
  • Αλλεργικές αντιδράσεις μπορούν να προκληθούν από τα συνθετικά αρώματα και τα χρώματα που προσθέτονται στα αρωματικά κεριά.