Οινοποιητική Μονεμβασιάς:
κοχύλια και Μαλβάζια
«Ό,τι αγαπούσα αρνήθηκα για το πικρό σου αχείλι
τον τρόμου που δοκίμαζα πηδώντας το κατάρτι
τον μπούσουλα, τη βάρδια μου και την πορεία στον χάρτη,
για ένα δυσεύρετο, μικρό, θαλασσινό κοχύλι».
Πελοπόννησος. Κατεβαίνοντας στη Λακωνία, αφήσαμε πίσω μας τον ερειπωμένο Μυστρά με τα παλάτια, τα αρχοντικά, τις εκκλησιές και πήραμε μαζί μας, στην παρέα μας, ίσκιους απ' τις ιστορίες των παλιών καιρών. Πριν φτάσουμε στην Μονεμβασιά, κάναμε μια παράκαμψη στις Βελιές, ένα χωριό του Δήμου Μονεμβασιάς, για να επισκεφτούμε το οινοποιείο του Γιώργου Τσιμπίδη. Με έστειλε συστημένη η Κική Τριανταφύλλη, ξέροντας την αδυναμία μου στα κρασιά (δες εδώ).
Δεν άντεξα στον πειρασμό μιας επίσκεψης και δοκιμασίας του πιο πολύτιμου προϊόντος της λακωνικής γης, στον τόπο παραγωγής του μυθικού οίνου Μαλβάζια, με ιστορία αβέβαιη, πριν ή μετά τους Φράγκους, και φήμη που χάνεται στους αιώνες και τις αγορές Ανατολής και Δύσης.
Το θερμά φιλόξενο και αξιαγάπητο ζευγάρι, ο Γιώργος και η Έλλη Τσιμπίδη, μας μίλησαν για το πείσμα και τις προσπάθειές τους να συνεχίσουν την παράδοση και την οινοποίηση τοπικών ποικιλιών. Αποκορύφωμα των μακροχρόνιων αγώνων τους, η αναγνώριση ως ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) για τον Μalvasia-Μονεμβασία, οίνο λευκό, γλυκό από λιαστά σταφύλια, που εμφιαλώθηκε το 2013, μετά από παλαίωση για 24 μήνες σε παλιά δρύινα βαρέλια. Το στοίχημα όχι απλά κερδήθηκε, αλλά το κρασί ακολουθεί πια μια σπουδαία διεθνή πορεία και αναγνώριση σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς οίνου.
Εκτός όμως από αυτόν τον εμβληματικό οίνο, η οινοποιία παράγει εξαιρετικά κόκκινα, ροζέ και λευκά κρασιά με ποικιλίες όπως η Κυδωνίτσα, Ασπρούδες, Μαλαγουζιά, Μοσχοφίλερο, Ασύρτικο, Μαυρούδι, Αγιωργίτικο και φυσικά Μονεμβασιά. Έμπνευση μας για τα μαγειρεμένα κυδώνια που ακολούθησαν, δυο εξαιρετικά κρασιά τους. Ο λευκός ξηρός Προστατευμένης Γεωγραφικής Ενδειξης (ΠΓΕ) Λακωνία, «300» από Κυδωνίτσα και Ασύρτικο, λευκοπράσινο, φινετσάτο, φρέσκο, με πλούσιο σώμα και γεμάτη μακρά επίγευση εξωτικών και εσπεριδοειδών φρούτων.
Το Άκρα Μινώα, οίνος λευκός ξηρός, Προστατευμένης Γεωγραφικής Ενδειξης (ΠΓΕ) «Πελοπόννησος», από Μονεμβασιά, Μαλαγουζιά και Ασπρούδες, εξίσου ισορροπημένος με αρώματα Ανατολής και άκρως ελληνικό όνομα και σώμα. Για περισσότερες λεπτομέρειες δες εδώ και εδώ, με καινούργιο όνομα.
Κάνοντας, λοιπόν, ένα διαφορετικό θαλασσινό ταξίδι, αναπολώντας το φράγκικο, βενετσιάνικο και βυζαντινό μας παρελθόν, με απαιτήσεις βέβαια του σήμερα, φτιάξαμε μια μακαρονάδα με αχιβάδες κυδώνια, σκόρδο, μαϊντανό και λευκό κρασί αντικρίζοντας την καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς.
Ακολουθήστε με:
- 1 κιλό αχιβάδες κυδώνια καλά πλυμένες και καθαρισμένες
- 2 φλιτζανάκια καλό λάδι για το σοτάρισμα
- 1 κουταλιά καλό βούτυρο αγελάδας
- 2 φρέσκα κρεμμυδάκια
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 2 καυτερές πιπερίτσες ψιλοκομμένες
- ½ ποτήρι λευκό κρασί
- λίγο ξύσμα λεμονιού
- 2 χούφτες μαιντανό ψιλοκομμένο
- 400 γρ. σπαγγέτι ή λιγκουίνι
- μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Ετοιμάζετε τα ζυμαρικά τόσο όσο να κρατάνε λίγο, μετά το σούρωμα φυλάτε λίγο από το νερό που έβρασαν, μήπως χρειαστεί στο τελείωμα.
Στο μεταξύ σοτάρετε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τις πιπερίτσες στο λάδι και το βούτυρο σύντομα και προσθέτετε τις αχιβάδες.
Ανακατεύετε καλά σε δυνατή φωτιά, κλείνετε το καπάκι της κατσαρόλας για 3-5 λεπτά, να ανοίξουν όλες, και μετά σβήνετε με το κρασί και αφήνετε για 3-4 ακόμα λεπτά. Προσθέτετε το ξύσμα λεμονιού, τον μισό μαϊντανό, δοκιμάζετε το αλάτι και τέλος βάζετε τα ζυμαρικά. Αν σας φαίνετε ότι χρειάζεται υγρά, προσθέτετε από το νερό που κρατήσατε πριν.
Σερβίρετε αμέσως με λίγο ακόμα μαϊντανό και μπόλικο πιπέρι και είστε έτοιμοι. Καλό γευστικό ταξίδι!
* Η Άννα Γαλανού είναι εθνολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου