Η κλιματική αλλαγή υπεύθυνη για τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην Ευρώπη

Όπως υπογραμμίζει, οι παρατηρούμενες αλλαγές στο κλίμα ήδη έχουν ευρύτατες επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, την οικονομία, την ανθρώπινη υγεία και την ευημερία στην Ευρώ

Κανένα σχόλιο

SHARE IT

Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τα πλέον ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως πιο συχνά και έντονα κύματα καύσωνα, έντονες και συχνές πλημμύρες, ξηρασίες και καταιγίδες, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, όπως έκανε γνωστό με έκθεσή του ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος.

Ο οργανισμός με έδρα την Κοπεγχάγη, βασίζει τις εκτιμήσεις του σε αναλυτική έκθεσή του που δόθηκε στη δημοσιότητα σχετικά με τις τελευταίες τάσεις και προβλέψεις για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της σε όλη την Ευρώπη την οποία εκδίδει ανά τετραετία.

Όπως υπογραμμίζει, οι παρατηρούμενες αλλαγές στο κλίμα ήδη έχουν ευρύτατες επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, την οικονομία, την ανθρώπινη υγεία και την ευημερία στην Ευρώπη.

Μάλιστα, σύμφωνα με την έκθεση, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν στοιχίσει στην Ευρώπη περισσότερα από 300 δισ. ευρώ, ενώ έχουν χαθεί περισσότερες από 85.000 ζωές.

Ο επικεφαλής του Οργανισμού κ. Hans Bruyninckx, δήλωσε σχετικά ότι η αλλαγή του κλίματος «θα συνεχιστεί για πολλές δεκαετίες ακόμα» προσθέτοντας ότι η κλίμακα των επιπτώσεών της θα εξαρτηθεί «από την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής παγκόσμιων συμφωνιών μας για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Συναγερμός: Η κλιματική αλλαγή προκαλεί συσσώρευση τοξικού υδραργύρου στα ψάρια

Η αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών λόγω της κλιματικής αλλαγής έχει ακόμη μια επίπτωση για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία: μπορεί να αυξήσει έως επτά φορές σε σχέση με σήμερα τα επίπεδα του συσσωρευμένου τοξικού υδραργύρου στα ψάρια.Το πρόβλημα εκτιμάται ότι είναι πιο σοβαρό στη Βόρεια Ευρώπη, ενώ αντίθετα στη Νότια Ευρώπη και στη Μεσόγειο μπορεί να συμβεί το αντίθετο, δηλαδή να μειωθεί ο υδράργυρος στα ψάρια.

Αυτό συμπέρανε μια νέα σουηδο-αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία -μέσα από πειράματα- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αύξηση των βροχοπτώσεων λόγω της αλλαγής του κλίματος αυξάνει την ποσότητα των διαφόρων οργανικών υλικών που καταλήγουν από τη στεριά στη θάλασσα. Αυτό μεταβάλλει την τροφική αλυσίδα, αυξάνοντας τελικά το επίπεδο υδραργύρου στον οργανισμό των ψαριών.

Ο υδράργυρος είναι ένα από τα πιο τοξικά μέταλλα στον πλανήτη μας και, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, συνιστά μια από τις δέκα σημαντικότερες απειλές για τη δημόσια τυγεία. Μεταξύ άλλων, προσβάλλει το νευρικό σύστημα (προκαλώντας παράλυση και νοητική υστέρηση στα παιδιά), το πεπτικό, το ανοσοποιητικό, τους πνεύμονες, τα νεφρά, τα μάτια και το δέρμα. Η συχνότερη μορφή έκθεσης στον υδράργυρο είναι η κατανάλωση ψαριών που περιέχουν μεθυλυδράργυρο, μια οργανική μορφή της εν λόγω χημικής ουσίας, που σχηματίζεται, όταν τα βακτήρια αλληλεπιδρούν με τον υδράργυρο που υπάρχει στο νερό, στο χώμα και στα φυτά, μετατρέποντάς τον σε οργανικό υδράργυρο.

Τα επίπεδα υδραργύρου στα οικοσυστήματα παγκοσμίως εκτιμάται ότι έχουν αυξηθεί κατά 200% έως 500% μετά τη βιομηχανική επανάσταση. Το 2013 υπογράφηκε από 136 χώρες η διεθνής συμφωνία της Μιναμάτα για να περιορίσει την ποσότητα υδραργύρου στο περιβάλλον.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Έρικ Μπιορν του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου της πόλης Ουμέα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", επισήμαναν ότι ανακάλυψαν έναν άγνωστο έως τώρα τρόπο, που προκαλεί αύξηση του μεθυλυδραργύρου στις θάλασσες και στις λίμνες.

Καθώς ολοένα ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες, αυξάνουν συνεχώς οι οργανικές ύλες που καταλήγουν σε ωκεανούς και λίμνες (εκτιμάται μια αύξησή τους κατά 15% - 30% έως το 2100), πράγμα που ενθαρρύνει την ανάπτυξη των βακτηρίων σε βάρος του φυτοπλαγκτού. Αυτή η αφθονία των βακτηρίων αναμένεται να ευνοήσει την αύξηση (κατά 200% έως 700%) του μεθυλυδραργύρου στο ζωοπλαγκτόν, που με τη σειρά τους τρώνε τα ψάρια.

Οι ερευνητές εκτιμούν πάντως ότι δεν θα επηρεασθούν εξίσου όλες οι περιοχές του πλανήτη. Στις παράκτιες περιοχές και λίμνες του Βορρά το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο, ενώ αντίθετα στη Μεσόγειο, σύμφωνα με το BBC, θεωρείται πιθανό να υπάρξει ακόμη και μείωση του οργανικού υδραργύρου (μεθυλαργύρου) στα ψάρια.

Ο Κάμπος των Μολάων χόρτασε νερό

    Εδώ είναι η τρύπα στη Μεταμόρφωση (Καταβόθρα)

 Νέο Gadget κάνει κάθε κρασί να «πίνεται»

Οι γνώστες των καλών κρασιών συχνά είναι διατεθειμένοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να αποκτήσουν ένα σπάνιο μπουκάλι. Ωστόσο, ένα νέο gadget αυτοδιαφημίζεται ως ικανό να μετατρέψει και το φτηνότερο κρασί, σε οίνο εκλεκτό, επιταχύνοντας την παλαίωσή του!

Το Sonic Decanter, όπως ονομάζεται η συσκευή, χρησιμοποιεί κύματα ήχου προκειμένου να επιταχύνει την παλαίωση κάθε κρασιού. Μόλις 20 λεπτά αρκούν για να τροποποιηθούν οι ενώσεις του κρασιού και να «κατεβαίνει» πιο εύκολα!

Οι δημιουργοί του gadget, ισχυρίζονται ότι τα υψηλής συχνότητας ηχητικά κύματα βελτιώνουν τη γεύση, διασπώντας συντηρητικά, κάνοντας λιγότερο έντονες τις τανίνες και απελευθερώνοντας αρώματα που κανονικά δεν συναντάμε σε «νέα» κρασιά.

Προς το παρόν οι δημιουργοί του Sonic Decanter αναζητούν χρηματοδότηση στο Kickstarter προκειμένου να βγάλουν το gadget στην παραγωγή τον επόμενο Ιούνιο.

ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Όλο και λιγότερες στη Γη οι μέρες με ήπιο καιρό στο μέλλον

Ο αριθμός των ημερών με ήπιο καιρό, μέσα στο έτος, θα μειωθεί παγκοσμίως κατά 10% έως 13% έως το τέλος του αιώνα μας, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Αυτό προβλέπει μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, σύμφωνα με την οποία ο μέσος παγκόσμιος όρος των ημερών ήπιου καιρού, ανά έτος, θα εμφανίζει συνεχή πτωτική τάση τις επόμενες δεκαετίες. Σήμερα είναι περίπου 74 μέρες κάθε χρόνο, αλλά το 2035 θα έχει μειωθεί σε 70 μέρες και μεταξύ 2080-2100 θα πέσει σε 64 μέρες.

Αυτός όμως ο μέσος όρος, διεθνώς, κρύβει δραματικές διαφορές από περιοχή σε περιοχή της Γης, καθώς σε μερικά μέρη η μείωση των ήπιων ημερών θα είναι πολύ μεγαλύτερη στο μέλλον, ενώ σε άλλα μπορεί να υπάρξει αύξηση των ημερών με ήπιο καιρό. Οι μεγαλύτερες μειώσεις αναμένονται στις τροπικές περιοχές σε Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική, όπου σε κάποια σημεία μπορεί να υπάρξουν 15 έως 50 λιγότερες ήπιες μέρες έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα.

Από την άλλη, όμως, στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, στην Ευρώπη, στον Καναδά και στην Ευρώπη (κυρίως στη βόρεια), αναμένονται περισσότερες ήπιες μέρες (δέκα έως 15 μέσα ανά έτος έως το 2100). Στις χώρες αυτές, ενώ θα υπάρξουν λιγότερες ήπιες μέρες τα καλοκαίρια, θα υπάρξουν περισσότερες ήπιες μέρες την άνοιξη, το φθινόπωρο και το χειμώνα.

Η προσοχή των επιστημόνων και της κοινής γνώμης έχει κυρίως στραφεί στα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως τυφώνες, ξηρασίες, πλημμύρες κ.α. Όμως οι ερευνητές της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου Πρίνστον, με επικεφαλής την Κάριν βαν ντερ Βιλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Climate Change" (Κλιματική Αλλαγή), προχώρησαν στην πρώτη παγκόσμια ανάλυση του τρόπου που η άνοδος της θερμοκρασίας στον πλανήτη θα επηρεάσει τη συχνότητα και την τοποθεσία του ήπιου καιρού. Οι εκτιμήσεις τους βοηθήθηκαν από δύο αμερικανικούς υπερ-υπολογιστές με αρχαιοελληνικά ονόματα, τη «Γαία» και τη «Θεία».

Οι ήπιες ημέρες θεωρούνται ιδανικές για βόλτα, άθληση σε ανοικτό χώρο, ψάρεμα, εκδρομές και άλλες υπαίθριες δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους. Ο ήπιος καιρός θεωρείται σημαντικός και από οικονομική άποψη, καθώς διευκολύνει το εμπόριο, τη βιομηχανία, τις μεταφορές, τη γεωργία και τον τουρισμό.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ήπιος θεωρείται ο καιρός, όταν η θερμοκρασία κινείται μεταξύ των 18 και των 30 βαθμών Κελσίου περίπου, με χαμηλή υγρασία και με ελάχιστη ή καθόλου βροχή.

Αφετηρία επιχειρείν οι αυτόχθονες φυλές κατά τη νέα περίοδο

Μπίκας Αλέξανδρος

Ισχυρό κίνητρο για όσους συνεχίζουν να εκτρέφουν αγροτικά ζώα αυτόχθονων φυλών που απειλούνται µε εξαφάνιση συνιστά το χρηµατοδοτικό πλαίσιο του Μέτρου 10, του νέου Προγράµµατος Αγροτικής Ανάπτυξης (2014-2020). Πρόγραµµα που αναµένεται να ξεκινήσει µετά τον Αύγουστο του 2017, οπότε και λήγει το υπάρχον, που άρχισε να τρέχει το 2012.

Πλεονέκτημα για τα ζώα ντόπιων φυλών η μεγάλη ανθεκτικότητά τους στην κλιματική αλλαγή και στις ασθένειες που χτυπούν τα ξένα

Ο συνδυασµός της αρκετά υψηλής ενίσχυσης, η οποία ξεκινά από τα 215 και 232 ευρώ για χοίρους και αιγορόβατα αντίστοιχα, για να φτάσει τα 333 και 350 ευρώ για βοοειδή και άλογα αντίστοιχα ανά Ζωική Μονάδα, της ποικιλίας των ενισχυόµενων φυλών και το γεγονός ότι τα εν δυνάµει επιλέξιµα είδη χρειάζονται σαφώς µικρότερες φροντίδες, σε σύγκριση µε τα συµβατικά, φαντάζουν από µόνα τους δελεαστικά για τους παραγωγούς, που επιµένουν σε τέτοιες µορφές κτηνοτροφίας.

Πρόσθετο λόγο ενασχόλησης αποτελεί, ιδιαίτερα για τους «ροµαντικούς» του είδους, η ανάγκη διάσωσης και αξιοποίησης των παραγωγικών αυτών φυλών, καθώς, όπως σηµειώνει έµπειρος εκτροφέας τους αφενός, τα ζώα αυτά και µόνον αυτά είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τον φτωχό σε µάζα, αλλά πλούσιο σε περιεχόµενο ελληνικό βοσκότοπο, οδηγώντας τη χώρα σταδιακά σε απεξάρτηση από την ανάγκη εισαγωγών σόγιας, δηµητριακών, γενετικού υλικού κ.λπ. Αφετέρου «τα ζώα αυτά είναι τα µόνα που θα µπορέσουν να αντεπεξέλθουν στην κλιµατική αλλαγή, η οποία πλέον, δεν είναι προ των πυλών αλλά εντός των τειχών».

Να σηµειωθεί πως η συγκεκριµένη ∆ράση, όπως αναφέρεται στο τελικό κείµενο του Προγράµµατος Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο εγκρίθηκε, έχει στόχο «τη στήριξη των κτηνοτρόφων που εκτρέφουν απειλούµενες αυτόχθονες φυλές αγροτικών ζώων».

«Μειονέκτηµα των αυτόχθονων φυλών που κινδυνεύουν µε εξαφάνιση, είναι οι χαµηλές τους αποδόσεις, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσµα την απώλεια εισοδήµατος για τους εκτροφείς τους. Έτσι, οι εκτροφείς συχνά προβαίνουν στην αντικατάσταση των φυλών αυτών µε άλλες πιο αποδοτικές φυλές ή σε ανεξέλεγκτες διασταυρώσεις µε σκοπό την αύξηση των αποδόσεων. Συνεπώς, η οικονοµική στήριξη µέσω της δράσης αποτελεί βασικό κίνητρο για τη διατήρηση των ζώων των φυλών αυτών αφού αναπληρώνει την ως άνω αναφερόµενη απώλεια εισοδήµατος», επισηµαίνεται χαρακτηριστικά στο εγκεκριµένο Πρόγραµµα Αγροτικής Ανάπτυξης, στο σχετικό Μέτρο του οποίου, παρεµπιπτόντως, κυνηγά τελευταία να περιληφθεί και ο ελληνικός ποιµενικός σκύλος, ζώο που απειλείται µε αφανισµό, όντας όµως άκρως απαραίτητο για όσους διατηρούν αγροτικές και κτηνοτροφικές εκµεταλλεύσεις.

Άλλο µπάτζετ για «Γενετικούς»

Ξέχωρο µπάτζετ ενίσχυσης, όχι για τους κτηνοτρόφους, αλλά για αναγνωρισµένους φορείς αναπαραγωγής καθαρών φυλών προβλέπει η ∆ράση 10.2.1, µε θέµα: «Γενετικοί Πόροι στην κτηνοτροφία», του Υποµέτρου 10.2, Μέτρο 10, του Προγράµµατος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020.

Οι ενισχύσεις, της εν λόγω ∆ράσης, µε τα αµφισβητούµενα από αρκετούς γνώστες του χώρου αποτελέσµατα, κυµαίνονται µεταξύ των 22 ευρώ το κεφάλι (αίγες), έως και 200 ευρώ το κεφάλι (ιπποειδή).

Δείτε εδώ αναλυτικά τον 4σέλιδο φάκελο της Agrenda από το φύλλο 577. 

Χάνει τα νερά της η Ελλάδα

Σε μόνιμη κατάσταση λειψυδρίας θα είναι αρκετές περιοχές στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη ελλήνων επιστημόνων, με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα του νερού.
Υπολογίζεται ότι το 18% της ελληνικής έκτασης έχει περάσει σε μια φάση απερήμωσης κυρίως στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου ενώ θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Υπολογίζεται ότι στις αγροτικές περιοχές, πάνω από το 22% του νερού που πέφτει με τη μορφή βροχής χάνεται στη θάλασσα

O καθηγητής Εδαφολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Κοσμάς, επισημαίνει ότι δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των περιοχών του ελλαδικού χώρου που απειλούνται.

«Η διαδικασία της ερημοποίησης έχει ξεκινήσει για τα καλά στη χώρα μας και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της”.

Αυτό πρακτικά συνάδει σε μείωση ή ακόμα και απώλεια της παραγωγικότητας των γεωργικών και δασικών εκτάσεων, κυρίως λόγω της διάβρωσης, που επιφέρει δραστική μείωση του βάθους και της γονιμότητας του εδάφους και της βλάστησης.

Εκτός όμως από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η ερημοποίηση έχει επίσης σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, τόνισε ο κ. Κοσμάς.

«Εάν το έδαφος δεν αποδίδει, αμέσως μειώνεται η παραγωγή για τους αγρότες και περιορίζεται έτσι το ήδη συμπιεσμένο εισόδημά τους».

Βάσει των μετρήσεων της Ελληνικής Επιτροπής για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, 34% των περιοχών της χώρας μας θεωρείται υψηλού κινδύνου, 49% μέτριου κινδύνου και 17% χαμηλού κινδύνου.

Σύμφωνα με τον κ. Κοσμά, μεταξύ των περιοχών «υψηλού κινδύνου» ερημοποίησης κατατάσσονται όλα τα νησιά του Αιγαίου, περιοχές της Ανατολικής Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, τμήματα των Θεσσαλίας, Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και το Κεντρικό και Νοτιοανατολικό τμήμα της Κρήτης.

Μικρότερο κίνδυνο διατρέχουν τα εδάφη των περιοχών της Κεντρικής Ελλάδας και Πελοποννήσου και τα Ιόνια νησιά, ενώ μηδαμινή είναι η απειλή του φαινομένου της ερημοποίησης για τις πεδινές περιοχές, με πολύ καλά αποστραγγιζόμενα και βαθιά εδάφη.

Οι σημαντικότερες διεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ερημοποίηση μιας ευαίσθητης περιοχής είναι: διάβρωση του εδάφους, αλόγιστη χρήση γης από γεωργούς και κτηνοτρόφους, ελάττωση του διαθέσιμου νερού, αλάτωση, αλκαλίωση και η οξίνιση του εδάφους (μεταβολές στο ph του), χημική ρύπανση του εδάφους και η αποψίλωση των δασών.

WWF

Περισσότεροι από 800 εκατ. άνθρωποι απειλούνται από την υπεραλίευση

Αβέβαιο κρίνεται το μέλλον περισσότερων των 800 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, των οποίων η διατροφική επάρκεια σε πρωτεΐνες εξαρτάται από τα ψάρια. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η νέα επιστημονική μελέτη του WWF, «Ψαρεύοντας πρωτεΐνη - Οι επιπτώσεις της θαλάσσιας αλιείας στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια έως το έτος 2050», η οποία δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα.

Η νέα έκθεση για τη διατροφική αξία των ψαριών και τη μελλοντική επάρκεια των αλιευμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, καταλήγει στο βασικό συμπέρασμα ότι έως το 2050, τα ψάρια ενδέχεται να πάψουν να αποτελούν βασική πηγή τροφής και πρωτεΐνης για εκατομμύρια ανθρώπους που προέρχονται κυρίως από φτωχές χώρες.

Η έκθεση με τίτλο «Ψαρεύοντας πρωτεΐνη- Οι επιπτώσεις της θαλάσσιας αλιείας στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια έως το έτος 2050», η σύνταξη της οποίας ανατέθηκε σε επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Κιέλου από το WWF Γερμανίας, αναλύει την ποσότητα ψαριών που μπορούν να αλιευθούν από τις θάλασσες με βιώσιμο τρόπο μέχρι και το 2050, τονίζοντας πως ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων από φτωχές χώρες θα προτιμούν να εξάγουν τα ψάρια που αλιεύουν, αντί να τα καταναλώνουν, χωρίς ωστόσο, να είναι σε θέση να βρουν μια εναλλακτική πηγή πρωτεϊνών στη διατροφή τους.

Ο υπεύθυνος Θαλάσσιων Προγραμμάτων του WWF Ελλάς, Γιώργος Παξιμάδης, σχολιάζει σχετικά: «Tα καλά νέα είναι πως εάν η διεθνής κοινότητα προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές για τη βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας και τη διατήρηση του θαλάσσιου οικοσυστήματος, οι ωκεανοί θα εξακολουθήσουν να παρέχουν στους ανθρώπους επαρκή ποσότητα ψαριών και κατά τις επόμενες δεκαετίες. Η πρόκληση για την ανθρωπότητα, ωστόσο, θα παραμένει: οφείλουμε να εξασφαλίσουμε πως τα ψάρια θα καταλήγουν και στα πιάτα εκείνων που τα έχουν περισσότερο ανάγκη για την επιβίωσή τους. Η κατανάλωση ψαριών στις βόρειες περιοχές του πλανήτη επηρεάζει σημαντικά τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς οι τελευταίοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα ψάρια».

Όπως υπογραμμίζει η οργάνωση, οι αναπτυσσόμενες χώρες ήδη διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στον εφοδιασμό της παγκόσμιας αγοράς ψαριών. Περίπου το 61% των παγκόσμιων εξαγωγών σε ψάρια προέρχεται από χώρες των νότιων περιοχών του πλανήτη. Συγχρόνως, οι κάτοικοι των χωρών αυτών διαπιστώνεται πως εξαρτώνται πολύ περισσότερο από τα ψάρια ως βασική πηγή τροφής και πρωτεΐνης, συγκριτικά με τους κατοίκους των ανεπτυγμένων χωρών (π.χ. στην Ευρώπη).

«Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιώσιμη αύξηση του όγκου των αλιευμάτων είναι μια ολιστική θεώρηση του θαλάσσιου οικοσυστήματος, καθώς και μια βελτιωμένη, αποτελεσματική και αυστηρά εφαρμοζόμενη διαχείριση της αλιείας, η οποία θα στοχεύει σε υγιή ιχθυαποθέματα», τονίζει ο Γ. Παξιμάδης, προθέτοντας: «Ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και αντίστοιχα, πρόκειται να αυξηθεί και η ζήτηση για ψάρια. Το να καταλήξουμε με λιγότερα ψάρια διαθέσιμα προς αλίευση θα ήταν καταστροφικό για τα 800 εκατομμύρια των ανθρώπων που έχει υπολογιστεί πως εξαρτώνται άμεσα από τα ψάρια, καθώς αποτελούν γι' αυτούς ζωτικής σημασίας πηγή τροφής, αλλά και εισοδήματος».

αΔεδομένου ότι τα Ηνωμένα Έθνη στοχεύουν στην εξάλειψη της παγκόσμιας πείνας έως το 2030, το WWF καλεί τους φορείς λήψης αποφάσεων να θέσουν ως προτεραιότητα στα σχέδια δράσης τους τη βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας, προκειμένου να διασφαλιστούν οι πολύτιμοι πόροι των θαλασσών και για τις επόμενες γενιές. Επιπλέον, το WWF καλεί τους Ευρωπαίους καταναλωτές να αγοράζουν βιώσιμα ψαρικά ακολουθώντας τις συμβουλές του οδηγού υπεύθυνης κατανάλωσης ψαρικών Fish Guide (http://fishguide.wwf.gr).

 Ένα νηπιαγωγείο, που μαθαίνεις μέσω της καλλιέργειας και της επαφής με τη φύση

Ένα νέο σχολείο-φάρμα, χωρίς μαθήματα, χωρίς διάβασμα, που μαθαίνει στα παιδιά να είναι κοντά στα ζώα, να φροντίζουν φυτά, να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το χώμα, πήρε το Α’ βραβείο σε έναν διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό στη Ρώμη, το AWR.

Μια ομάδα σχεδιαστών με βάση τη Ρώμη, οι  Edoardo Capuzzo Dolcetta, Gabriele Capobianco, Davide Troiana, και Jonathan Lazar δημιούργησαν ένα πραγματικά ιδιαίτερο και ενδιαφέρον σχολείο συνδέοντας το παιδί με τη φύση, κάτι που δυστυχώς στις δυτικές κοινωνίες είναι σπάνιο.

Στο Nursery Fields Forever, τα παιδιά είναι σχεδόν όλη μέρα έξω στα χωράφια, και «δουλεύουν» σε μια φάρμα. Φυτεύουν και καλλιεργούν λαχανικά, έχει γαϊδουράκια, κατσικάκια, ζώα της φάρμας, δεν υπάρχουν δάσκαλοι και κάτι να «μάθεις», πέρα από την προσωπική πρακτική που αποκτούν τα ίδια τα παιδάκια μέσα στη φάρμα ή στα θερμοκήπια.

Δεν υπάρχουν θρανία, καρέκλες, το κάθε παιδί μπορεί να μπαίνει μέσα ή να βγαίνει έξω όποτε θέλει. Βιώνουν και εξερευνούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καθώς το σχολείο λειτουργεί με φωτοβολταϊκά και ανεμογενήτριες.

Εκτός από την απαραίτητη και ουσιαστική επαφή που αποκτούν τα παιδιά με τη φύση και τα ζώα, καλλιεργούν και την αυτοπεποίθηση, την υπευθυνότητα, αφού διαχειρίζονται μόνα τους το ζήτημα της τροφής και της ανάπτυξης.

Σε μια εποχή που η ακαδημαϊκή παιδεία έχει χάσει την όποια αίγλη μπορεί να είχε ποτέ, που τα πτυχεία και τα διδακτορικά δεν σημαίνουν τίποτα καθώς δεν μπορούν να βοηθήσουν τους νέους να βρουν δουλειά, που τα άγχη των εξετάσεων και των διαγωνισμάτων τραυματίζουν τους έφηβους περισσότερο ή λιγότερο, είναι η ώρα να ανοίξει σοβαρά και στη χώρα μας το ζήτημα της εναλλακτικής εκπαίδευσης, και συγκεκριμένα της δημόσιας εναλλακτικής εκπαίδευσης.

Αν μη τι άλλο, για να μην μισούν τα παιδιά το σχολείο

Το διαβάσαμε στο hitandrun.gr