Η επαφή με τη φύση εξουδετερώνει τα κοινωνικά δεινά της φτώχειας

Η θετική επίδραση του πρασίνου στις πόλεις και της επαφής με τη φύση στη σωματική και ψυχική υγεία είναι αδιαμφισβήτητη.

Μια νέα βρετανική μελέτη που φωτίζει και άλλες κοινωνικές προεκτάσεις της επαφής του ανθρώπου με τη φύση μπορεί να δώσει το έναυσμα για τη χάραξη νέων δημόσιων πολιτικών που στο επίκεντρό τους θα έχουν το περιβάλλον.

Ειδικότερα, όπως υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κάρντιφ της Ουαλίας με επικεφαλής την ψυχολόγο Νέτα Γουαϊνστάιν, όταν οι άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου έχουν μεγαλύτερη επαφή με τη φύση, αυξάνεται η κοινωνική συνοχή και μειώνεται η εγκληματικότητα. Εκτός από τους χώρους πρασίνου θετική επίπτωση έχει και η παρουσία ζώων.

Στο πλαίσιο της μελέτης αναλύθηκε δείγμα 2.000 ατόμων. Η επαφή με τη φύση βρέθηκε να επιδρά κατά 8% στην κοινωνική συνοχή μιας κοινότητας ή συνοικίας, καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό.

Συγκριτικά, το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο και η ηλικία των κατοίκων, επηρεάζουν αθροιστικά λιγότερο -όχι πάνω από 3%- το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής σε μια περιοχή.

Όσον αφορά στην εγκληματικότητα, η στενή επαφή με τη φύση την περιορίζει σε ποσοστό 4%. Όσο περισσότεροι χώροι πρασίνου (πάρκα κ.α.) υπάρχουν σε μια περιοχή, τόσο μειώνεται η εγκληματικότητα. Συγκριτικά, οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες (κατά βάση η φτώχεια) αυξάνουν την εγκληματικότητα κατά 5%.

—Φύση εναντίον φτώχειας

Με άλλα λόγια, η επαφή με τη φύση εν μέρει αντισταθμίζει την αρνητική επίδραση της φτώχειας στην εγκληματικότητα και την κοινωνική συνοχή και μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για κοινωνίες που διέρχονται πολυεπίπεδη κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση όπως η ελληνική.

Η εξήγηση που δίνουν οι επιστήμονες είναι ότι η φύση γεννά υποσυνείδητα στους ανθρώπους ένα αίσθημα μεγαλύτερης σχέσης, σύνδεσης και ενσυναίσθησης με τον κόσμο γύρω τους, άρα και με τους γείτονές τους, ανεξαρτήτως εισοδήματος.

Μια πρόσθετη -και απλούστερη- εξήγηση είναι ότι όσο περισσότερο πράσινο έχει μια περιοχή, τόσο πιο συχνά βγαίνουν οι άνθρωποι από τα σπίτια τους, πράγμα που εκ των πραγμάτων τους φέρνει σε επαφή με τους άλλους.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δυστυχώς η επαφή με τη φύση χάνεται όλο και περισσότερο εξαιτίας της αστυφιλίας, αλλά και της τάσης για ψυχαγωγικές και αθλητικές δραστηριότητες σε κλειστούς χώρους. Περίπου το 70% των Ευρωπαίων και το 50% των κατοίκων της Γης ζουν πλέον σε αστικά κέντρα όπου συχνά το πράσινο σπανίζει και η τάση είναι ανοδική.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Bioscience» του Αμερικανικού Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών.

econews