Καυσόξυλα καταλήγουν πανάρχαια ελαιόδεντρα

Τα υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα γίνονται καυσόξύλα με σκοπό το κέρδος.

Εκπληκτικά ελαιόδεντρα, αληθινά μνημεία της φύσης, δέντρα που ζουν στην κρητική γη εδώ και πολλούς αιώνες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, καταστρέφονται και γίνονται καυσόξυλα, με σκοπό το κέρδος. 

Δυστυχώς δεν είναι υπερβολή ότι τα τελευταία χρόνια, ιδιαιτέρως τους τελευταίους μήνες, συντελείται οικολογική καταστροφή με ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον και τον πολιτισμό του νησιού. 

Το ζήτημα δεν έχει νομικό χαρακτήρα, καθώς η καταστροφή των υπεραιωνόβιων ελαιόδεντρων στη χώρα μας δεν είναι παράνομη. Έχει όμως ηθικό, διότι η σύγχρονη γενιά καταστρέφει τα πανάρχαια δέντρα που σεβάστηκαν όλες οι προηγούμενες…

Ως γνωστό από το 2009 έως το 2011, οι πολιτιστικοί σύλλογοι της Κρήτης που είχαν συνεργαστεί στο πλαίσιο ενός αυτοσχέδιου, χωρίς καταστατικό Δικτύου, έκαναν καμπάνια για τη σωτηρία και την ανάδειξη των αρχαίων ελαιόδεντρων του νησιού. 

Μόνοι τους, χωρίς κοινοτική επιδότηση, δίχως να εισπράξουν από το κράτος έστω και ένα ευρώ για την προσπάθεια αυτή, οι εκπρόσωποι των πολιτιστικών συλλόγων γύρισαν πολλές φορές την Κρήτη για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο. Πολύτιμος συμπαραστάτης τους στάθηκε από την αρχή της πρωτοβουλίας το ΤΕΙ Κρήτης, οι επιστήμονες του οποίου πράγματι έλεγαν ότι πρόκειται για δέντρα εκατοντάδων, ακόμα και χιλιάδων ετών. Αν το έλεγαν μόνοι τους οι εκπρόσωποι των συλλόγων, χωρίς επιστημονική υποστήριξη, ουδείς θα τους πίστευε. 

Μόνο… χειροκροτήματα από βουλευτές, περιφέρεια και δήμους

Η προσπάθεια των συλλόγων και του ΤΕΙ, πράγματι συγκίνησε αρκετούς κατοίκους της υπαίθρου που ανέλαβαν πρωτοβουλίες για τη σωτηρία των δέντρων στις περιοχές τους. Η περιφέρεια Κρήτης και οι δήμοι όμως, δεν φαίνεται να … συγκινήθηκαν, (εκτός από τα… μπράβο που τότε είπαν) και δεν ανέλαβαν πρωτοβουλίες για τη σωτηρία των μνημείων της φύσης. 

«Κάτω από τη μύτη» των αρμοδίων υπηρεσιών που θα μπορούσαν «να βάλουν ένα φρένο», εκριζώνονται, κομματιάζονται, πάνε σε μάντρες και από εκεί σε σπίτια για τα τζάκια, εκατοντάδες υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα της Κρήτης. 

Και οι βουλευτές, οι ευρωβουλευτές, η περιφέρεια, οι δήμοι και οι υπηρεσίες  παρακολουθούν αμέτοχες αυτό το απίστευτο φαινόμενο, όπως σχολιάζουν εκπρόσωποι των συλλόγων. 

Κι όμως θα μπορούσαν να είχαν δοθεί κίνητρα για τη σωτηρία των ελαιόδεντρων, λένε. Σε άλλες περιοχές της χώρας όπως η Άμφισσα και κάποια μικρά νησιά, οι ιδιοκτήτες ελαιόδεντρων επιδοτούνται για να τα διατηρήσουν. 

Και στην Κρήτη, που κατά κοινή ομολογία έχει τα περισσότερα και τα πιο παλιά ελαιόδεντρα, οι κάτοχοι τους στερούνται αυτό το κίνητρο. Επιδοτούμενοι ελαιοπαραγωγοί από την Άμφισσα υποκλίνονται μπροστά στα αρχαία ελαιόδεντρα της Κρήτης και ειδικότερα της περιοχής του Αμαρίου, όπου βρέθηκαν πρόσφατα, όπως σχολιάζει ο  Άρης Κουτάκης που ζει στο Αμάρι ασχολούμενος επί σειρά ετών με τον πολιτισμό.

Ο ίδιος εκφράζει την ανησυχία του για την οικολογική καταστροφή που συντελείται στην πανέμορφη περιοχή. «Ξυπνάμε και σκεφτόμαστε πόσα αρχαία δέντρα να λείπουν σήμερα από την περιοχή μας! Το έχουμε πει, το έχουμε ξαναπεί, το έχουμε βροντοφωνάξει! Δεν μας ακούει κανείς!! Πρόκειται για οικολογική καταστροφή, χάνουμε τον πολιτισμό μας στις καρότσες των νταλικών. Είναι άδικο, για εμάς, για τη νέα γενιά, για το περιβάλλον, για την Κρήτη!» επισημαίνει ο κ. Κουτάκης.