Απορρυπαντικά & η βλαπτική τους δράση στον ανθρώπινο οργανισμό

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ... 1 ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Περίπου ένα στα έξι ζευγάρια αντιμετωπίζει προβλήματα γονιμότητας και το 40% οφείλεται στους άνδρες. Συνήθεις παράγοντες υπογονιμότητας είναι η κακή διατροφή, το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα στενά jeans. Υπάρχουν όμως και παράγοντες, όπου ο άτακτος τρόπος ζωής μας, μας έχει στρέψει έξω από τον έλεγχο. Οι παράγοντες αυτοί είναι: τα δηλητήρια που προκαλούν μείωση στο σπέρμα και η αύξηση στο περιβάλλον που ζούμε, των χημικών ουσιών, εκείνων που το ανθρώπινο σώμα αναγνωρίζει και εκλαμβάνει ως Θηλυκές ορμόνες. Η δράση τους επί του ανθρώπινου σώματος είναι δηλαδή παρόμοια με εκείνη των θηλυκών ορμονών, των οιστρογόνων (δράση oestrogelike). Οι ουσίες αυτές εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα με την αναπνοή ή τις τροφές και δημιουργούν τα προβλήματα που θα αναφερθούν.*28 Δηλητήρια όπως διφαινόλες, αλκυλφαινόλες, φθαλικά παράγωγα, χλωροπαράγωγα διοξίνης, παρασιτοκτόνα, ξεγελούν το ορμονικό μας σύστημα, το οποίο τα εκλαμβάνει ως οιστρογόνα και ενεργώντας ως ψευδοορμόνες ανατρέπουν στο σύνολο την λειτουργία του οργανισμού και ιδιαιτέρα του γεννητικού  συστήματος.-29  Οι  ουσίες αυτές στον  άνδρα προκαλούν καταστάσεις θηλυκοποίησης και στην γυναίκα λειτουργούν ως αντισύλληψη. Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια ο μέσος όρος ποιότητας και κατ' επέκτασιν η δυνατότητα γονιμοποίησης του ανδρικού σπέρματος φθίνει. Στατιστικές μελέτες δείχνουν ότι μειώνεται ο μέσος αριθμός σπερματοζωαρίων ανά εκσπερμάτιση, αλλά και η μέση κινητικότητα αυτών, δηλαδή η δυνατότητα τους να ταξιδέψουν ψηλά μέσα στην μήτρα της γυναίκας και τις σάλπιγγες όπου θα συναντήσουν το ωάριο και θα το γονιμοποιήσουν. Όλο και περισσότερα ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας και αυξάνεται κάθε χρόνο ο αριθμός αυτών που προσφεύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Σύντομα και αυτός είναι σήμερα ο κύριος στόχος των γενετιστών, θα γίνεται γονιμοποίηση του ωαρίου στο εργαστήριο, λαμβάνοντας το ανδρικό γενετικό υλικό όχι από το σπερματοζωάριο αλλά από οποιοδήποτε κύτταρο του ανδρικού σώματος. Τα τελευταία όμως χρόνια, όπως φαίνεται αυξάνονται ραγδαία και τα προβλήματα των γεννητικών οργάνων των νεογέννητων αγοριών. Πρόσφατες στατιστικές που παρουσιάστηκαν στο τελευταίο Γαλλικό Ουρολογικό Συνέδριο, έδειξαν ότι τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει πολλαπλασιαστεί επί 3,5 η συχνότητα εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών των γεννητικών οργάνων, όπως η κρυψορχία και οι υποσπαδίες. Κρυψορχία είναι η μη αυτόματη κατάβαση των όρχεων από την κοιλιά του εμβρύου όπου δημιουργούνται, μέσα στο όσχεο, πριν από την γέννηση. Υποσπαδίας είναι η ατελής κατασκευή τα ουρήθρας με αποτέλεσμα να μην βρίσκεται στην κορυφή του πέους, αλλά κάπου στην κάτω επιφάνεια του κορμού αυτού. Η δημιουργία και η ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων του άρρενος κατά την διάρκεια τα κύησης προκαλείται και κατευθύνεται από τις ανδρικές ορμόνες η δράση των οποίων προφανώς επηρεάζεται από την δράση των ουσιών “oestroge-like". Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την προβληματική ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων του άρρενος από την δημιουργία τους. Ήδη από το 1983 είναι γνωστό ότι ο ανθρώπινος οργανισμός ξεγελιέται. Μέχρι πρότινος οι ειδικοί θεωρούσαν ότι τα ίχνη των συνθετικών αυτών ορμονών, όταν κυκλοφορούν στο περιβάλλον είναι ικανά να απορυθμίσουν το ορμονικό σύστημα του ενήλικα άνδρα. Φαίνεται όμως ότι οι τεχνητές αυτές ορμόνες επηρεάζουν σοβαρά και οι βλαβερές συνέπειες τους φαίνονται και επόμενες γενιές.*30 Δανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η στειρότητα και τα αυξημένα ποσοστά καρκίνου των όρχεων στους άνδρες αποτελούν συμπτώματα, ενός νέου συνδρόμου που καλείται "Σύνδρομο Δυσγενεσίας των Όρχεων". Σύμφωνα με τον καθηγητή Neils Shakkeback και τους συνεργάτες του από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Κοπεγχάγης υποστηρίζουν ότι η μείωση τα ποσότητας σπέρματος και η συχνότητα του καρκίνου των όρχεων και των ανωμαλιών στα ανδρικά γεννητικά όργανα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστές νοσολογικές οντότητες αλλά ως τμήματα του συνδρόμου “ Δυσγενεσίας των Όρχεων". *31 Οι περιβαντολλογικοί παράγοντες που σε έδαφος γενετικής προδιάθεσης ευθύνονται για τα προβλήματα στειρότητας και υπογονιμότητας των  ανδρών που προαναφέραμε, περιλαμβάνουν χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε πολλά προϊόντα της καθημερινότητας μας, ένα από τα οποία είναι και τα απορρυπαντικά και γενικά όλα τα καθαριστικά προϊόντα, που ένα από τα κύρια "συστατικά ” τους είναι ενδοκρινικοί διαταράκτες. Οι ουσίες αυτές επιδρώντας με τις φυσιολογικές ορμόνες του ανθρώπου προκαλούν συγγενείς ανωμαλίες και άλλα προβλήματα. Η θηλυκοποίηση του περιβάλλοντος προφανώς πρέπει να επηρεάζει και τον ψυχισμό - σεξουαλική συμπεριφορά του ανδρός. Με την παρουσία των ουσιών “oestrogelike" μειώνεται η επιθυμία για το άλλο φύλο, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά των ανδρών να είναι πια ουδέτερη ή ακόμη και ομοσεξουαλική. Συνολικά η θυληκοποίηση του περιβάλλοντος και κατ' επέκτασιν η θηλυκοποίηση του άνδρα, παρουσιάζεται σαν ένα σοβαρό πλέον θέμα το οποίο βάσει των ιατρικών στατιστικών μπορεί να πάρει μέσα στα επόμενα 40-50 χρόνια πολύ ανησυχητικές διαστάσεις.*32 2 ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΑΣΤΟΥ-ΤΟΞΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Οι υποψίες για την ένοχη δράση τοξικών ενώσεων που συναντώνται ως περιβαντολλογικοί ρυπαντές και οι οποίες διαταράσσουν τις φυσικές ορμονικές λειτουργίες στον ανθρώπινο οργανισμό δεν είναι είδηση. Οι επιστήμονες που από καιρό μελετούν τις επιπτώσεις τα χημικής ουσίας bisphenol 4, μεταξύ άλλων τώρα στρέφουν τώρα το ενδιαφέρον τους σε μια άλλη χημική ουσία, ένωση της ίδιας κατηγορίας το 4-nonylphenol, η οποία είναι ύποπτη, ότι προκαλεί καρκίνο του μαστού. Την έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στην Επιθεώρηση Εφαρμοσμένης Τοξικολογίας, διεξήγαγαν Αμερικανοί επιστήμονες από το Τέξας της Καρολίνας, οι οποίοι προειδοποιούν πως η μακροχρόνια έκθεση στην συγκεκριμένη ουσία, αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Η ουσία 4-nonylphenol, που χρησιμοποιείται σε προϊόντα καθαρισμού και σε οικιακά απορρυπαντικά εκτός των άλλων, ανήκει σε μια κατηγορία χημικών ενώσεων που ονομάζονται παρεμποδιστές ενδοκρινικών ορμονών ή περιβαντολλογικά οιστρογόνα ή κοινώς και όπως την συναντήσαμε προηγουμένως Ενδοκρινικός Διαταράκτης. Όταν εισέλθει  στον  οργανισμό  μιμείται  την δράση των γυναικείων ορμονών, των γνωστών οιστρογόνων. Μόλις φτάσει στο συκώτι ενεργοποιεί την δημιουργία μίας άλλης ορμόνης της οιστραδιόλης. Οι διαταραχές των επιπέδων των εν λόγω ορμονών στον γυναικείο οργανισμό, έχει πλέον αποδειχθεί ότι σχετίζονται στενά με την εμφάνιση και εκδήλωση καρκίνου του μαστού, και συγκεκριμένα τα οιστρογόνα και η οιστραδιόλη. Η 4-nonylphenol, προσδένεται επίσης στους οιστρογονικούς υποδοχείς στο μαστό και προάγει την νόσο σε μεγαλύτερη έκταση από τα οιστρογόνα. Έχοντας υπόψη τα δεδομένα αυτά, επιστημονική ομάδα από τα πανεπιστήμια Τέξας στο Ελ Πάσο και Κλίμσον στην Δυτική Καρολίνα, με επικεφαλής τον Δρ. Ουίλιαμ Μπάλντουϊν, μελέτησε τις συνέπειες της χορήγησης της τοξικής ουσίας 4-nonylphenol και των οιστρογόνων σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια. Έπειτα από παρατήρηση 32 εβδομάδων διαπιστώθηκε ότι τα ποντίκια που λάμβαναν 4-nonylphenol, ανέπτυξαν καρκίνο του μαστού σε μεγαλύτερα ποσοστά από τα ποντίκια που λάμβαναν οιστρογόνα. Αυτό δείχνει πόσο βλαβερή και καταστροφική είναι η ουσία 4-nonylphenol για τον ανθρώπινο οργανισμό. 3  Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΔΟΚΡΙΝΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΚΤΩΝ ΣΤΗΝ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΑ ΖΩΗ Οι Ενδοκρινικοί Διαταράκτες έχει βρεθεί ότι μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό, όχι μόνο από τις πιο πιθανές οδούς έκθεσης αλλά και από μια επιπρόσθετη οδό,αυτή της μητρικής έκθεσης μέσω του πλακούντα και του θηλασμού. Έχουν την ιδιότητα μέσω της αλληλεπίδρασης με ενδογενή ορμονικά συστήματα να τροποποιήσουν την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή. Ασκούν επιδράσεις στην σύνθεση, την έκκριση, τη μεταφορά, το μεταβολισμό, τη δράση και τον καταβολισμό των ορμονών, καθώς και στη σύνδεση τους στις δεσμευτικές πρωτεΐνες. Είναι γνωστό ότι τα κύρια ορμονικά συστήματα που επηρεάζονται είναι αυτό του θυρεοειδούς των επινεφριδίων και των γονάδων. Ο ξεχωριστός ρόλος που παίζουν οι ορμόνες στην ανάπτυξη και την φυσιολογική λειτουργία κάθε ζωικής και φυτικής τάξης, οικογένειας ή είδους επιβάλλει την εξακρίβωση του μηχανισμού δράσης των Ενδοκρινικών Διαταρακτών επί των ορμονικών συστημάτων ανάμεσα στα είδη. Στη θυρεοειδική λειτουργία οι ουσίες αυτές επιδρούν σε κρίσιμα διαστήματα για την εμβρυϊκή εξέλιξη, αναστέλλοντας τη φυσιολογική δράση της θυρεοειδικής λειτουργίας στην ωρίμανση και ανάπτυξη του εγκεφάλου αλλά και του υπόλοιπου κεντρικού νευρικού συστήματος. Η φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα του εμβρύου τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνη και τους 6-8 πρώτους μήνες της ζωής του νεογνού συμβάλλει αποφασιστικά στην ομαλή ανάπτυξη και εξέλιξη ορισμένων ζωτικών συστημάτων του οργανισμού. Τα τελευταία χρόνια η θεωρία που υποστήριζε ότι ο πλακούντας αποτελεί φραγμό για τις τοξικές ουσίες που κυκλοφορούν στην μητέρα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει επιστημονικά ανατραπεί. Διάφορες εξωγενείς ουσίες έχουν ενοχοποιηθεί ως Ενδοκρινικοί Διαταράκτες που διαπερνούν τον πλακουντιακό φραγμό και προκαλούν σημαντικά ιατρικά προβλήματα τόσο στην μητέρα όσο και στο έμβρυο. Η έκθεση σε Ενδοκρινικούς Διαταράκτες κατά την εγκυμοσύνη, οδηγεί σε προβλήματα γονιμότητας, στους αρένες σε λειτουργικές ανωμαλίες του γεννητικού σωλήνα με κυριότερες την μη φυσιολογική κάθοδο και λειτουργικότητα των όρχεων, την ανάπτυξη κύστεων στην επιδιδυμίδα και σε μερικές περιπτώσεις στην ανάπτυξη σεμινώματος. Ιδιαίτερη σπουδαιότητα έχει η μελέτη των Ενδοκρινικών Διαταρακτών που επηρεάζουν την θυρεοειδική λειτουργία εξαιτίας της σημασίας που έχουν οι θυρεοειδικές ορμόνες για την ενδομήτρια ζωή. Η δράση τους στο έμβρυο εντοπίζεται κυρίως στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, στην μυοσκελετική ανάπτυξη, στην ωρίμανση των πνευμόνων, στη γένεση του αμφιβληστροειδούς και την ανάπτυξη της ακουστικής οδού. Οποιαδήποτε διαταραχή των θυρεοειδικών ορμονών προκαλεί νευρολογικές βλάβες άλλοτε άλλης βαρύτητας, αναστρέψιμες ή μη. Η βαρύτητα των βλαβών εξαρτάται από την αναπτυξιακή φάση στην οποία προκλήθηκαν και από την βαρύτητα της θυρεοειδικής διαταραχής. Οι απόγονοι γυναικών που εμφανίζουν κλινικό η υποκλινικό υποθυρεοειδισμό κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν αυξημένη επίπτωση νευρολογικών και συμπεριφορικών διαταραχών με κυριότερες την εμφάνιση ενδημικού κρετινισμού (σοβαρή νοητική στέρηση, κώφωση, αλαλία ή δυσαρθρία, αδυναμία συνεργασίας των μελών, σπαστικότητα, προβλήματα στάσης και βάδισης) και τον συγγενή υποθυρεοειδισμό (πνευματική στέρηση άλλοτε άλλου βαθμού, διαταραχές του λόγου και της ακοής που δεν φτάνουν όμως στην κώφωση και στην αλαλία, προβλήματα ισορροπίας, σπαστικότητα και τρόμο). Άλλες ηπιότερες βλάβες περιλαμβάνουν την εμφάνιση μαθησιακών διαταραχών, διαταραχών της μνήμης, καθώς και το σύνδρομο αδυναμίας συγκέντρωσης και υπερκινητικότητας στα παιδιά. Σε αυτές τις διαταραχές είναι δυνατό να οδηγήσει η έκθεση σε πολυχλωριωμένα διφαινύλια, ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή πολλών καταναλωτικών αγαθών, συμπεριλαμβανομένων και των απορρυπαντικών, καθώς και οι διοξίνες οι οποίες αποτελούν μια κατηγορία 75 ουσιών που περιέχουν χλώριο. Νεογνά που γεννήθηκαν από μητέρες που είχαν εκτεθεί σε διοξίνες κατά την διάρκεια της κύησης εμφάνισαν χαμηλό βάρος γέννησης, μελάγχρωση του δέρματος, βρογχίτιδα και αναπτυξιακή καθυστέρηση. Παράλληλα, η ενδομήτρια έκθεση σε διοξίνες αποδείχθηκε πως προκαλεί σημαντικού βαθμού διαταραχή στην θυρεοειδική λειτουργία και στην ενδομήτρια ζωή έχουν μελετηθεί επισταμένως, όπου διαφαίνεται ότι επιδρούν σε κρίσιμα στάδια για την εμβρυϊκή εξέλιξη, επηρεάζοντας την φυσιολογική ανάπτυξη και ωρίμανση τόσο του εγκεφάλου όσο και του υπόλοιπου νευρικού συστήματος.*34