Σιταρόχορτο, περιγραφή και παρασκευή

Το σιταρόχορτο είναι ο βλαστός ο οποίος προέρχεται από σπόρο σιταριού της ποικιλίας καμούτ. Ο χυμός του καθαρίζει το αίμα και ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα.

Περιέχει τεράστια ποσότητα χλωροφύλλης, βιταμίνες Α,Β,C,Ε & Κ, καθώς και πλήθος μεταλλικών στοιχείων. (ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φωσφόρο, ψευδάργυρο κ.α.).

Συγκρινόμενα χημικά, το μόριο της χλωροφύλλης με το μόριο της αιμοσφαιρίνης του αίματος, βρίσκονται να έχουν σχεδόν απόλυτη ομοιότητα. Μόνη διαφορά τους είναι το κεντρικό τους στοιχείο, της μεν αιμοσφαιρίνης ο σίδηρος, της δε χλωροφύλλης το μαγνήσιο.

Ο χυμός του σιταρόχορτου λαμβάνεται σε δοσολογία 2 κουτ. σούπας επί 3 φορές την ημέρα. ΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Δεν το αντέχει ο οργανισμός μας. Καλύτερα να πίνεται με άδειο στομάχι.

Τρόπος παρασκευής:

-Βάζουμε σπόρο σιταριού καμούτ ή σε γυάλινο βάζο, το οποίο γεμίζουμε με καθαρό νερό και το κλείνουμε με ένα πανί ή τούλι στερεωμένο με λαστιχάκι για να αερίζεται, ή σε τουλπάνινο σακκουλάκι που να κλείνει με μία κορδελίτσα για να μη σκορπίζονται οι σπόροι. Στην περίπτωση που επιλέξουμε τη μέθοδο με το σακουλάκι,  το βυθίζουμε σε ένα μπώλ με καθαρό νερό. Αφήνουμε να μείνουν για χρονικό διάστημα 10- 12 ώρες μέσα στο σπίτι, σε μέρος που να μη τα βλέπει ο ήλιος.
-Στη συνέχεια, αδειάζουμε το νερό από το βάζο, ξεπλένουμε και τοποθετούμε (το βάζο με τους σπόρους) σε γωνία 45 μοιρών (ημικλινές) και σκεπασμένο με το πανάκι του για 2 ημέρες, βρέχοντας το και στραγγίζοντας το, τρεις φορές την ημέρα. Το στόμιο παραμένει σκεπασμένο με το πανάκι για να αερίζονται οι σπόροι και να μη μουχλιάζουν.
-Αν χρησιμοποιήσουμε σακουλάκι τουλπάνινο, το αφήνουμε και αυτό επί δύο ημέρες πάνω σε ένα σουρωτήρι να στραγγίζει ή το κρεμάτε κάπου να στραγγίζει, αφού το βρέχουμε  τρεις φορές την ημέρα.
-Μετά δύο ημέρες έχει βγει το φύτρο του – είτε με τη μία μέθοδο είτε με την άλλη -  και μπορεί να φυτευτεί ως ακολούθως:
-Μέσα σε ένα πλαστικό κατά προτίμηση καφάσι ή σε ένα ταψάκι πλαστικό με τρύπες, ή σε ένα πλαστικό δίσκο, στρώνουμε ένα χαρτί από σακούλα μαναβικής αφού την έχουμε τρυπήσει σε μερικά σημεία.
-Από επάνω ρίχνουμε 2  εκατοστά κουμαρόχωμα αν είναι δυνατόν αποστειρωμένο και τοποθετούμε τα φύτρα του σιταριού σε πυκνή στρώση. Το ποτίζουμε με ένα ψεκαστικό σπρέι και το αφήνουμε στο μπαλκόνι μας σκεπασμένο για να κρατά την υγρασία σε σημείο που να αερίζεται καλά χωρίς όμως να το βλέπει απευθείας ηλιακό φώς.
-Το βρέχουμε απαραιτήτως με το σπρέι 3 φορές την ημέρα, το χειμώνα μπορεί 2 μόνο.
-Μετά πάροδο τεσσάρων ημερών, αφαιρούμε το σκέπασμα ενώ συνεχίζουμε το πότισμα. Σε 5 ημέρες θα έχει παραχθεί πράσινο χορταράκι ύψους 15 εκατοστών περίπου. Κόβουμε με ψαλίδι το απολύτως πράσινο τμήμα. Δεν χρειάζεται πλύσιμο. Το χώμα και οι ρίζες οι οποίες έμειναν είναι άχρηστες πλέον ή το ρίχνετε σαν λίπαμα στα φυτά σας. Για την παραγωγή νέου χορταριού η διαδικασία επαναλαμβάνεται εκ νέου.
-Το χορταράκι το οποίο πήραμε, αποχυμώνεται σε κατάλληλο για αποχύμωση σιταρόχορτου αποχυμωτή δηλ. ψυχρής έκθλιψης για να μη καταστρέφεται η χλωροφύλλη, και πίνεται όπως αναφέραμε παραπάνω. Το χορτάρι (σιταρόχορτο) που περισσεύει φυλάσσεται στο ψυγείο για μία εβδομάδα. Ο σιταροχυμός πρέπει να καταναλωθεί αμέσως.

Η διαδικασία μπορεί στην αρχή να μας φανεί χρονοβόρα και δύσκολη όμως τα οφέλη είναι πολλά.
Ο χυμός του σιταρόχορτου έχει την ιδιότητα να θεραπεύει  με  τοπική χρήση εγκαύματα, τραύματα, μολύνσεις. Χρησιμοποιείται επίσης για καλλυντική χρήση και  υποστηρίζεται ότι βοηθά στην επανέκφυση νέων μαλλιών  επίσης με τοπική χρήση.

Στο κάτωθι video παρουσιάζεται ο τρόπος παρασκευής του.