Γλυστρίδα έφαγες;

Το Σαββατοκύριακο ήμουν στην αγαπημένη μου Μάνη, απολαμβάνοντας τα κρυστάλλινα νερά της, κυριολεκτικά από το πρωί ως το βράδυ. Η δεύτερη καλύτερη απόλαυση του μέρους, μετά τη θάλασσα, είναι το φαγητό! Ζουμερές τομάτες, σπιτικές πατάτες, τηγανισμένες σε ντόπιο ελαιόλαδο, ψητό χταποδάκι και τόσες άλλες λιχουδιές.

Το μεσημέρι, λοιπόν, της Δευτέρας καθόμουν με μια τρομερή γιαγιά της περιοχής που διατηρεί το τεράστιο μποστάνι της για να ταΐζει την οικογένεια της και όλους εμάς που επισκεπτόμαστε το οικογενειακό τους μαγαζί. Η κυρά Πινιώ κρατά σπόρους τομάτας, μαρουλιού και άλλων ζαρζαβατικών τα τελευταία 50 χρόνια για να μπορεί ακόμα και σήμερα να καλλιεργεί τις απίστευτες λεπτόφλουδες ντοματούλες που όπως η ίδια λέει «είναι γλυκές σαν καρπούζι». Προσπαθώντας να μάθω λίγα από τα μυστικά της προσφέρθηκα να τη βοηθήσω να καθαρίσει την τρυφερή γλυστρίδα που είχε κόψει μόλις από το μποστάνι, για να τη ρίχνουν άφθονη πάνω από τις πλούσιες τοματοσαλάτες τους.

Δεν θα σας πω ακόμα όλα τα μυστικά που μου είπε, αλλά θα σας πω λίγα λόγια για αυτό το μαγικό χορταράκι που φυτρώνει παντού την καλοκαιρινή περίοδο. Η γλυστρίδα ή αντράκλα είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης την αναφέρει ως Ανδράκλη και τη συνιστά για τον πονοκέφαλο, το έλκος του στομάχου και τις παθήσεις της σπλήνας και των ματιών. Πλούσια σε βιταμίνη C, περιέχει ακόμα ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και λιπαρά οξέα όπως το λινολεϊκό οξύ. Φυτρώνει κάθε χρόνο την καλοκαιρινή περίοδο και μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι τα 20 εκ.. οι βλαστοί της έρπουν, είναι λείοι και σαρκώδεις και έχουν κοκκινωπό χρώμα. Τα φυλλαράκια της σχηματίζουν ρόδακα, έχουν μήκος 2-3 εκ. και σαρκώδη υφή.

Θα βρείτε άφθονη σε μποστάνια που ποτίζονται γιατί έχει τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται εύκολα. Τρώγεται ωμή με λαδόξιδο, μέσα στη σαλάτα ή αναμεμιγμένη με γιαούρτι, αλλά και μαγειρευτή (γιαχνί) με κοτόπουλο!